PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

UZUPEŁNIENIE UBYTKU CEWKI TYLNEJ RURKĄ SKÓRNĄ
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1989/42/3.

autorzy

Janusz Darewicz, Eugeniusz Malczyk, Barbara Darewicz
Z Kliniki Urologii Akademii Medycznej w Białymstoku Kierownik Kliniki: doc. dr hab. med. J. Darewicz

streszczenie

Przedstawiono chorego, u którego ubytek cewki tylnej uzupełniono rurką skórną wytworzoną ze skóry moszny. Odtworzenie ciągłości cew­ki przeprowadzono w 3 etapach, uzyskując pomyślny wynik leczenia.

Zniszczenie cewki tylnej lub jej znaczny ubytek jest najczęściej spowodowane rozległymi urazami mechanicznymi, stanami zapalnymi (1, 4) i niewłaściwym leczeniem zwężeń (np. tunelizacja ? 5).

OPIS PRZYPADKU

Chory S. S., lat 45 (nr hist. chor. 568/88) uległ wypadkowi samochodowemu i doznał złamania kości miednicy i prawej kości udowej oraz uszkodzenia cewki tylnej. Operowany był doraźnie. Kikuty rozerwanej cewki połączono szwem okręż­nym na cewniku. 3 miesiące później wystąpiło zatrzymanie moczu, a badanie ra­diograficzne wykazało znaczne zwężenie cewki w części sterczowej.

Chorego operowano ponownie: zmobilizowano kikut cewki błoniastej i zespo­lono ją na cewniku z częścią sterczową cewki. Wynik leczenia był niepomyślny i wobec stwierdzenia ubytku cewki sięgającego od szyi pęcherza za część opusz­kową postanowiono odtworzyć ciągłość cewki za pomocą rurki skórnej wg metody opisanej przez Rusakowa (2).

W pierwszym etapie skórę moszny nacięto w kształcie prostokąta długości około 15 cm i szerokości 3?4 cm i na cewniku zeszyto jego boki długie (ryc. 1).

Utworzoną w ten sposób rurkę przykryto zszywając ponad nią skórę moszny. Po trzech miesiącach zespolono szyję pęcherza moczowego z bliższym końcem rurki wytwarzając przetokę na mosznie (ryc. 2).

Po dalszych 6 miesiącach wolny koniec rurki połączono z kikutem obwodo­wym cewki odtwarzając ją całkowicie (ryc. 3). Przebieg pooperacyjny był niepo­wikłany. Chory oddaje mocz drogą naturalną, a trzymanie moczu jest zadowa­lające.

OMÓWIENIE

Do uzupełnienia ubytków cewki moczowej można stosować uszypu­łowany płat ściany pęcherza moczowego, a także płaty oraz rurki wy­konane ze skóry moszny.

Rusakow, który ma największe doświadczenie w tym względzie, pro­paguje wieloetapowe operacje wszczepiania rurki skórnej w zależności od miejscowej sytuacji (3). U chorych wielokrotnie operowanych, gdzie tkanki są zbliznowaciałe, słabo ukrwione, a więc rokują gorsze gojenie, leczenie winno być 3 etapowe.

Opinię tę zdaje się potwierdzać pomyślny wynik leczenia u naszego chorego.

piśmiennictwo

  1. 1. Rusakow W. I.: O moczowoj infiltracji: Obzor. Urol. Nefrol., 1972, 1, 76. ? 2. Rusakow W. J.: Striktury i obliteracji uretry. zdatielstwo Rostowskogo Uniwersi-teta, 1987, 213. ? 3. Tarakanow W. P.: Opieratiwnoje leczenije bolnych so striktu-rami i obliteracjami bolszoj protiażennosti. Urol. Nefrol, 1979, 3, 33. ? 4. Taraka­now W.P.: Leczenije bolnych strikturami uretry, osłożnionnymi parauretralnymi ab-scessami i gnojnymi swiszczami. Urol. Nefrol., 1979, 6, 32. ? 5. Tarakanow W.P.: Diagnostika i leczenije striktury uretry, osłożnionnoj łożnym chodom. Urol. Nefrol., 1982, 4, 23.