PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 21 - Nietrzymanie moczu - problem nadal niedoceniony
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Zofia Krauze-Balwińska, Mieczysław Fryczkowski, Andrzej Paradysz, Maciej Szczębara
Katedra i Klinika Urologii w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach

streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena możliwości lepszego i szybszego diagnozowania pacjentek z nietrzymaniem moczu.
Materiał i metody. Wśród trzydziestu czterech kobiet, skierowanych do poradni urologicznej z rozpoznaniem nietrzymania moczu, przeprowadzono ankietę składającą się z jedenastu pytań. Pytania dotyczyły rodzaju specjalisty, do którego po raz pierwszy zwróciły się pacjentki z problemem nietrzymania moczu, czasu trwania oraz nasilenia dolegliwości, schorzeń dodatkowych wymagających stałego leczenia, przeprowadzonych badań diagnostycznych oraz aktywności zawodowej i jakości życia.
Wyniki. Cztery (11,76%) ankietowane kobiety z problemem nietrzymania moczu zwróciło się do ginekologa, również cztery (11,76%) do internisty (diabetologa), dwadzieścia (58%) do lekarza rodzinnego, dwie (5,88%) do endokrynologa, jedna (2,94%) do neurologa, trzy (8,82%) do urologa. Dwanaście pacjentek (35,3%) bez diagnozowania otrzymało Oxybutyninę (cztery - ginekolog, osiem - lekarz rodzinny). Od pierwszych objawów do zgłoszenia się do urologa upłynęło od 1,5 do 8 lat (średnio 3 lata i 2 miesiące). Cztery pacjentki (11,76%) były wcześniej u dwóch specjalistów, pozostałe u jednego. Jedna pacjentka choruje od dwunastu lat na SM, cztery (11,76%) na cukrzycę, osiem (23,52%) na nadciśnienie, dziesięć jest (29,4%) z nadwagą, cztery cechuje otyłość (11, 76%). Karty mikcyjnej nie posiadała ani nie wypełniła wcześniej żadna pacjentka. Osiemnaście (52,9%) pacjentek używa stale podpasek higienicznych w liczbie 1-3/dobę, czternaście (41,19%) wkładki 1-2/dobę, dwie (5,88%) nie wymaga stałego zabezpieczenia. Pięć (14,7%) pacjentek jest aktywnych zawodowo, dwadzieścia dziewięć (85%) nie pracuje. Dla sześciu (17,6%) nietrzymanie moczu stanowi dużą uciążliwość, dla dwudziestu dwu (64,7%) mierną, a dla czterech (14,7%) - nieistotną. Nietrzymanie moczu u dwudziestu czterech (70,5%) ma wpływ na życie rodzinne i towarzyskie, a u dziesięciu (29,5%) - nie.
Wnioski. 1. Problem nietrzymania moczu jest problemem interdyscyplinarnym, wymagającym rozszerzenia wiedzy lekarza pierwszego kontaktu. 2. Nietrzymanie moczu wpływa bardzo negatywnie nie tylko na życie społeczne, ale także osobiste pacjentek