autorzy
-
Marek Urban 1, Beata Chrapko 2, Krzysztof Bar 1, Robert Klijer 1
- 1 Katedra i Klinika Urologii i Onkologii Urologicznej AM w Lublinie
2 Katedra i Zakład Medycyny Nuklearnej AM w Lublinie
streszczenie
- Wprowadzenie. Przezskórna nefrolitotrypsja (CNL) stanowi obok ESWL podstawową metodę leczenia kamicy górnych dróg moczowych. Zaletą metody jest możliwość doszczętnego usunięcia złogów z zachowaniem niewielkiego ryzyka uszkodzenia miąższu nerkowego. Jednakże mimo powszechnych opinii na temat małej inwazyjności zabiegu PCNL, wciąż brakuje dobrze udokumentowanych, wiarygodnych badań określających jego wpływ na czynność nerki.
- Cel pracy. Celem pracy jest ocena za pomocą renoscyntygrafii dynamicznej funkcji nerki poddanej zabiegowi PCNL w porównaniu z okresem przedoperacyjnym.
- Materiał i metody. Badaniem objęto dziewiętnastu pacjentów w wieku średnio 56 lat, których poddano przezskórnej nefrolitotrypsji z powodu kamicy odlewowej (czterech chorych), mnogich złogów w nerce (pięciu) oraz pojedynczych kamieni w górnych drogach moczowych (dziesięciu). PCNL wykonano jednoetapowo u siedemnastu pacjentów, u dwóch osób zachodziła konieczność przeprowadzenia drugiego etapu. Dostęp do układu kielichowo-miedniczkowego uzyskiwano drogą tylko jednej przetoki. Badanie renoscyntygraficzne wykonywano przed PCNL oraz dwa i cztery tygodnie po zabiegu (I i II kontrola). Renoscyntygrafię rozpoczynano bezpośrednio po dożylnej iniekcji EC-99mTc (etylenocysteiny) o aktywności 370 MBq i prowadzono przez 30 minut z rozdzielczością czasową 30 sekund. Badanie uzupełniano testem diuretycznym. Dokonywano oceny jakościowej oraz ilościowej analizując takie parametry jak: względna perfuzja nerek, względna funkcja miąższu, ERPF, Tmax i Tmax1/2.
- Wyniki. Porównując wyniki badań wykonanych przed PCNL z pierwszym badaniem kontrolnym stwierdzono znaczne skrócenie wykładnika czynności wydalniczej nerki- czasu T max1/2 (śr. 30.1 (R) 14.12). Druga kontrola nie wykazała natomiast już dalszej poprawy tego parametru (śr. 16.12). W żadnym z badań nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie parametrów określających funkcję miąższu nerki: względnej funkcji nerki (śr: 43.9 (R) 41.4 (R) 42.4), ERPF (r. 210.8 (R) 203.4 (R) 213.7), Tmax (r: 7.78 (R) 7.46 (R) 8.34). Również względna perfuzja (wykładnik ukrwienia) pozostawała na podobnym poziomie (śr: 45.9 (R) 43.2 (R) 44.07)
- Wnioski. Zabieg PCNL wykonany poprawnie technicznie nie pogarsza ukrwienia i funkcji miąższu nerki. Do dwóch tygodni po PCNL następuje wyraźna poprawa czynności wydalniczej nerki. Badanie renoscyntygraficzne jest użyteczną i nieinwazyjną metodą monitorowania wyników leczenia kamicy nerkowej.
|