KRWIAK OSŁONEK JĄDRA
JAKO PIERWSZY OBJAW NOWOTWORU JĄDRA
WYWODZĄCEGO SIĘ Z KOMÓREK LEYDIGA
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1998/51/1.
autorzy
-
Piotr Humański, Andrzej Menduś
- Oddział Urologii Szpitala Miejskiego w Kutnie
Ordynator: dr n. med. J. Bortkiewicz
słowa kluczowe
-
jądro nowotwór Leydigioma
streszczenie
- W pracy przedstawiono przypadek 37-lełniego mężczyzny leczonego z po-
- wodu krwiaka osłonek lewego jądra. W trakcie rewizji operacyjnej stwier-
- dzono na powierzchni lewego jądra niewielką litą zmianę. W badaniu histo-
- patologicznym stwierdzono utkanie tkankowe typowe dla Leydigioma. Ją-
- dro usunięto. W badaniu fizykalnym oraz w badaniach hormonalnych nie
- stwierdzono odchyleń od normy. Roczna obserwacja po zabiegu nie wyka-
- zała wznowy procesu nowotworowego.
Nowotwory jądra wywodzące się z komórek śródmiąższowych należą
do rzadkości i stanowią 2-3% nowotworów jądra. Są to przeważnie no-
wotwory łagodne. Wśród około 250 przypadków Leydigioma znanych
z piśmiennictwa było kilkanaście złośliwych z przerzutami [1, 2, 3, 5].
Charakterystyczne dla komórek śródmiąższowych jądra (Leydiga) są
kryształy Reinkego w postaci wtrętów cytoplazmatycznych kształtu cy-
gara. U dzieci guzy te powodują przedwczesne dojrzewanie płciowe i przy-
spieszony wzrost.
U dorosłych pojawia się czasem ginekomastia, zmniejszenie spoistości
lub zanik drugiego jądra, zmniejszenie popędu płciowego i potencji oraz
oligoastenospermia [4,5]. Stężenie testosteronu w surowicy jest znacznie,
czasem 4-krotnie zwiększone, stężenie estrogenów zaś, a zwłaszcza es-
tradiolu, jest zwiększone nawet trzydziestokrotnie [5]. Leczenie polega
na hemikastracji. Przerzuty należące do rzadkości są promieniooporne,
można je leczyć wyłącznie chirurgicznie [1, 5].
OPIS PRZYPADKU
Chory lat 37 (nr historii choroby 11508/95) zgłosił się do urologa z po-
wodu nagłego powiększenia się lewej połowy moszny do średnicy 15 cm
trwającego od około 2 tygodni, przekrwienia oraz częściowego zasinie-
nia skóry moszny. Towarzyszyła temu niewielka bolesność jądra. W wy-
wiadzie chory negował jakikolwiek uraz tej okolicy.
W wykonanym przy przyjęciu do szpitala badaniu usg stwierdzono:
lewe jądro otoczone dużą ilością płynu o niejednorodnej echogeniczno-
ści, w części centralnej jądra niewielkie zwapnienie, poza tym struktura
jądra prawidłowa. Chorego zakwalifikowano do zabiegu operacyjnego
w celu ewakuacji krwiaka oraz ustalenia jego przyczyny. W trakcie za-
biegu operacyjnego stwierdzono znacznie pogrubiałe osłonki lewego ją-
dra, znajdujące się w sadłowatym nacieku. Po ich rozcięciu ewakuowa-
no częściowo zhemolizowany krwiak o objętości około 200 ml. Na po-
wierzchni jądra stwierdzono twardy, płaski naciek o średnicy około 10 mm,
z którego pobrano wycinek do badania histopatologicznego.
W badaniu stwierdzono: Leydigioma testis. Wykładniki niewielkiej dys-
kariozy oraz obecność kryształów Reinkego. W związku z powyższym
zdecydowano usunąć lewe jądro. Wynik badania histopatologicznego usu-
niętego jądra brzmiał: Abscessus vetus senicapsulatus testis prope Leydigo-
matis. Aspermio et aspermatogenesis partium residualium testis. Fibrosis et hy-
alinisatio atque infiltratio inflammatoria tunicarum testis. Dilatatio gradu ma-
gno canaliculorum epididymidis (Zakład Patomorfologii Szpitala Miejskiego
w Kutnie; prof. dr hab. med. Andrzej Kulig). W wykonanych po zabiegu
operacyjnym: rtg płuc, usg i TK jamy brzusznej nie stwierdzono rozsiewu
procesu nowotworowego. Identyczny wynik uzyskano powtarzając te
badania po sześciu miesiącach. Wykonano również badania hormonalne,
które nie odbiegały od normy (HCG 0,04 j/ml; AFP 1,22 IU/ml; Estradiol
plus 25,0 pg/ml). W powtórzonych po kolejnych sześciu miesiącach ba-
daniach poziomy tych hormonów utrzymywały się w granicach normy.
OMÓWIENIE
Nagłe powiększenie jednej połowy moszny bez urazu tej okolicy może
być pierwszym objawem nowotworu jądra spowodowanym uszkodze-
niem naczyń krwionośnych przez proces nowotworowy, nawet przy
małym zaawansowaniu miejscowym choroby. Może to przyczynić się do
powstania przerzutów odległych drogą krwionośną, jak również świad-
czy o złośliwości miejscowej nowotworu [1,3]. Przedstawiony przez nas
przypadek zasługuje również na uwagę z powodu rzadkości występo-
wania nowotworu z komórek Leydiga [5].
Należy zaznaczyć, że nie wystąpiły żadne z przedstawianych w pi-
śmiennictwie zaburzeń hormonalnych, tak charakterystycznych dla Ley-
digioma, co świadczy o trudnościach diagnostycznych w przypadku tego
nowotworu [4].
piśmiennictwo
- [1] Ahsan, Z., Maloney, D. }., English, P. J.: Metastasis to skin from Leydig cell
- tumour. Br. J. Urol. 1993, 72,510-511.
- [2] Bertram, K. A., Bratloff, B., Hodges, G. F., Davidson, H.: Treatment of mali-
- gnant Leydig cell tumour. Cancer 1991, 68, 2324-2329.
- [3] Kettani, S., Fondimare, A., Guyetant, S., Faye, R., Bertrand, G.: Malignant
- Leydig cell tumour. Arch. Anat. Cytol. Pathol. 1994,42, 317-320.
- [4] Lemack, G. E., Poppas, D. P., Vaughan, E. D. Jr.: Urologic causes ofgynecoma-
- sihia: approach to diagnosis and managenent. Urology 1995, 45, 313-319.
- [5] Zieliński, J., Leńko, I.: Urologia. PZWL, Warszawa 1993, II, 48.
|