SPRAWOZDANIE Z 25 DNIA NAUKOWEGO PÓŁNOCNO-NIEMIECKIEGO TOWARZYSTWA UROLOGÓW ORAZ ZE ZJAZDU DUŃSKIEGO TOWARZYSTWA UROLOGICZNEGO W ODENSE {3. VI. ? 5. VI. 1983)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1984/37/2.

W Zjeździe niemiecko-duńskim w Odense wziąłem udział na zaproszenie go­spodarzy: ze strony niemieckiej prof. Melchiora Hansjórga, Kierownika Kliniki Urologicznej w Kassel, a ze strony duńskiej prof. Melchiora Nissena, Kierownika Klinika Urologicznej w Odense.

Właściwy Zjazd by poprzedzony seminarium szkoleniowym o kamicy moczo-wej. Tematem seminarium, odbywającego się przed południem 3 czerwca były zagadnienia patogenezy, diagnostyki, leczenia i zapobiegania kamicy. Dla potrzeb kliniki pracują liczne i dobrze wyposażone laboratoria, stoją do dyspozycji nowo­czesne urządzania i aparaty do diagnostyki oraz operacja (aparatura ultradźwię-kowa , z zastosowaniem śródoperacyjnym, kruszenie kamieni w nerce przy pomocy przezskórnej nefrostomii).

Uzyskanie tych informacji uświadamia, o ile pozostajemy w tyle my urolodzy w Polsce, tym bardziej, że potok informacji, płynący do nas, ograniczono do bar­dzo wąskiego strumienia czasopism z krajów socjalistycznych.

W Polsce w chwili obecnej chemiczne badanie składu kamienia moczowego jest poważnym problemem % powodu braków technicznych i personalnych.

Interesującym był referat C. Chaussy z Monachium o pozaustrojowym stoso­waniu fal ultradźwiękowych w celu rozbijania kamieni nerkowych w nerce. Cala operacja odbywa się w specjalnej wannie, w której jest zanurzony chory, znie­czulany zewnątrzoponowo. Zabieg trwa około godziny. Udaje się kruszyć nawet mnogie kamienie nerkowe, kamienie w moczowodzie i kamienie zakażone. Refe­rat ten wzbudził 'zrozumiałe zainteresowanie. Nowa metoda leczenia stanowi re­wolucję w leczeniu kamicy.

Klinika monachijska jest na razie jedynym ośrodkiem na świecie, w której rozbija się kamienie moczowe bez operacji. Wykonano około 600 zabiegów, prak­tycznie bez powikłań z doskonałymi rezultatami. Istnieje ogromna kolejka cze­kających na kruszenie kamieni z Republiki Federalnej Niemiec, z Europy, a nawet ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Właściwy Zjazd zgromadził ponad 200 urologów głównie zachodnio-niemiec-kich i duńskich oraz kilku z Europy Zachodniej. Byłem jedynym urologiem z Pol- ' ski.

W czasie obrad omawiano następujące zagadnienia.

Zaburzenia w czynności wypieracza pęcherza,

przewlekłe zapalenia pęcherza moczowego,

? nietrzymanie moczu,

przetoki moczowe,

wynicowanie pęcherza,

operacje odtwórcze pęcherza z użyciem pętli jelita.

Był to więc jednotematyczny Zjazd urologów dwóch sąsiednich państw. Re-feasaity wygłaszano w większości po niemiecku, rzadziej po angielsku, lub duńsku bez tłumaczenia.

Trzeba podkreślić, że zaburzania czynności wypieracza pęcherza zarówno po­chodzenia neurogennego, jak i przeszkodowe, objawowe czy samoistne są do usta­lenia przy pomocy badań urodynamicznych. Dopiero ścisłe ustalanie rozpoznania pozwala na zastosowanie odpowiedniego leczenia.

U nas, poza Stołecznym Centrum Rehabilitacji w Konstancinie i Reptami Śląs­kimi, nie ma ośrodków rehabilitacji pęcherza moczowego. Wielu chorych z pę­cherzem neurogennym nie jest właściwie leczonych i ginie z powodu zakażenia i niedomogi nerek.

Jedną z metod leczenia naglących parć na mocz jest rozciąganie wypieraczem pęcherza. W postępowaniu z pęcherzem neurogennym po poprzecznym uszkodze­niu rdzenia, w grę wchodzą następujące metody leczenia:

stosowanie leków cholinergicznych,

stosowanie alfa ? blokerów,

stosowanie prostaglandyn,

? opukiwanie pęcherza a wyciskanie moczu sposobem Credego,

? opróżnianie pęcherza przez cewnikowanie sdę (samocewnikowanie ? przez chorego),

? opróżnianie pęcherza przez okresowe pozostawianie cewnika ,na stałe".

Kiedy zawiodą inne metody postępowania najlepszym wyjściem jest samo-cewnikowanie się. Jako ostateczność pozostaje wytworzenie ?ileal conduit".

Kilku referentów wypowiadało się pozytywnie o leczeniu śródmiąższowego za­palenia pęcherza i pęcherza popromiennego ergotoniną.

Nowoczesne metody badawcze pozwalają dokładnie sklasyfikować nietrzyma­nie moczu u kobiet. Thiiroff podał, że wśród 448 przebadanych chorych 61,4% miało wysiłkowe nietrzymanie moczu, 21,7% naglące parcia na mocz, 9,8% cier­piało zarówno na wysiłkowe nietrzymanie moczu jak i na naglące parcie na mocz, 4,9% miało nietrzymanie moczu pochodzenia neurogennego i 3,6% nietrzymanie z powodu zalegania moczu. W szeregu 'referatach omówiono metody leczenia ope­racyjnego wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet.

Kolejna grupa referentów omawiała leczenie operacyjne przetak pęcherzowo­-pochwowych.

Wśród referatów przedstawiających wyniki operacji powiększenia pęcherza przy pomocy pętli jelita, zwracały uwagę prace doświadczalne nad zastosowaniem kon­serwowanych przeszczepów skórnych u zwierząt.

Wieland przedstawił wyniki leczenia zaburzeń w odpływie moczu z pęcherza po adenomektomii lub elektroresekcji przy pomocy plastyki Y ? V szyi pęcherza.

Wśród wystąpień, przedstawiających wynikli leczenia operacyjnego wynicowa­nia pęcherza, przeważały wyniki po operacjach wycięcia wynicowanego pęcherza i odprowadzenia moczu sposobem Brickera.

Panuje powszechna opinia, że leczenie wynicowania pęcherza i pęcherza neu­rogennego powinno być interdyscyplinarne. W skład zespołu wchodzą: pediatria, urolog, ortopeda i neurochirurg. Kierowniczą rolę ma pediatria.

W szeregu wystąpień przedstawiano wielkie liczbowo zestawienia operacji i tak np. 95 operacji Brickera w ciągu 10 lat, 170 operacji Wiallaoe'a również w ciągu 10 lat. Ogłoszono wyniki nadpęcherzowego odprowadzenia moczu przez przetokę moczowodowo-skórną z wytworzeniem specjalnego skórnego kanału ? (zamiast pętli jelita).

Jeden z referentów przedstawił dobre odległe wyniki wszczepienia moczowo­dów do esicy wg Goodwina u 146 chorych w ciągu 18 lat.

Vólter przedstawił wyniki leczenia pacjentów przy pomocy pęcherza wytwo­rzonego z odbytnicy.

Wśród kilku prac doświadczalnych nad zastępczym pęcherzem wymienię prace Gerlacha i współpracowników, którzy zastąpili pęcherz zbiornikiem ze sztucznego tworzywa.

Przedstawiłem dwa referaty:

Uwagi o nadpęcherzowym odprowadzeniu moczu sposobem Brickera.

Badania doświadczalne mad odrostem pęcherza moczowego u psów.

Dzięki gościnności gospodarzy miałem możność poznać Odense ? miasto ro­dzinne sławnego bajkopisarza Andersena.