PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Sprawozdanie z XV Kongresu Urologów NRD (Magdeburg, 1-5. 6. 1982 r.)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1983/36/4.

autorzy

Mirosław Kazoń

Kongres zorganizowany przez Klinikę Urologiczną w Magdeburgu (kierownik ? prof. G. W. Miiller). zgromadził ponad 200 urologów z NRD i kilkudziesięciu uro­logów z Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Holandii, Jugosławii, Polski, RFN, Ru­munii, Węgier i Związku Radzieckiego.

Zjazd zajął się 4 tematami, a mianowicie:

1.Wartość nowoczesnych metod diagnostycznych w urologii.

2.Nadpęcherzowe odprowadzenie moczu.

3.Schorzenia jedynej nerki.

4.Przeszkody w odpływie moczu u dzieci.

Wartość nowoczesnych metod diagnostycznych w urologii najlepiej ilustruje przełom, jaki zaznaczył się w połowie lat 70-ych, a który polegał na wejściu do diagnostyki nowoczesnych metod nieinwazyjnych (Ultrasonografia i tomografia kom­puterowa). Przydatność tych metod jest szczególnie wielka u dzieci, u kobiet w ciąży i w wieku rozrodczym. Urolodzy w NRD korzystają z ultrasonografii i z to­mografii komputerowej znacznie szerzej, niż urolodzy polscy. Koledzy niemieccy mają więcej aparatów niż my, a ponadto lepsze możliwości ich naprawy.

Większość referatów wypowiadała się za. następującym schematem postępo­wania jeśli 'diagnostyka podstawowa, jaką jest urografia, lub tomografia nie wy­starczą, to wykonuje się w następnej kolejności badania nieinwazyjne (ultradźwię-kowe, lub tomografię komputerową), a dopiero brak rozstrzygnięcia w wyniku przeprowadzenia i tych ostatecznych badań ? upoważnia do przeprowadzenia ba­dań inwazyjnych, jak badania naczyniowe i endoskopowe.

W diagnostyce sraka stercza obowiązuje w NRD zasada rozpoznania histolo-gicznego opartego na wykonaniu badań biopsyjnych. Biopsję stercza wykonuje się najczęściej przezodbytniczo, rzadziej przez krocze. W wielu ośrodkach NRD wy-konuje się diagnostykę cytologiczną, tak u chorych na nowotwory pęcherza, jak i stercza.

W rozpoznaniu przerzutów raka jądra najbardziej przydatne są zdaniem ko-legów niemieckich badania limfograficzne i tomografia komputerowa.

Znacznie bardziej rozpowszechniona i stosowania jest w NRD urodynamika. Dzięki temu nie ma tylu trudności w rozpoznawaniu i leczeniu schorzeń głównie moczowodów, pęcherza i cewki. Dzięki badaniom urodynamicznym można precy­zyjnie zlokalizować zaburzenia czynnościowe, lub zmianę anatomiczną.

Nadpęcherzowe odprowadzenie moczu było drugim tematem Kongresu. Odnio­słam wrażenie, że urolodzy w NRD znacznie częściej wykonują odprowadzenie moczu z użyciem wstawki z jelita krętego (operacja Brickera), lub esicy (colon--conduit), niż my, Jednak stara operacja Coffeya, a zwłaszcza operacja Goodwina mają także swych zwolenników. W radykalnych operacjach guzów miednicy mniej­szej, polecają wykonać operację Brickera i wytworzyć odbyt sztuczny biodrowy. Referowano także rzadziej wykonywane operacje, takie jak: transuretero-uretero-nefrostomię transureterokutaneostomię.

Trzecim tematem Kongresu były schorzenia jedynej nerki, Podkreślono, że wskazania do usunięcia nerki należy stawiać z całą rozwagą, oraz że chorzy z jed­ną nerką muszą stanowić odrębną grupę kontrolną. Analizują wieloletni dorobek Kliniki w Halle i przyczyny nefrektomii referent ? Stolze doszedł do wniosku, że jedynymi, wyjątkowym wskazaniami do usunięicia jedynej nerki jest złośliwy jej nowotwór i posocznica zagrażająca życiu, z niej się wywodząca. Po nefrektomii chorego leczy się dializą. Trzeba od razu powiedzieć, że stacje sztucznej nerki w NRD są liczniejsze i lepiej wyposażone niż w Polsce.

Zmniejszenie ryzyka operacji na miąższu jedynej nerki osiągają przez ozię-bianie nerki oraz przez skuteczną śródoperacyjną kontrolę rentgenowską. Ostatnio w użycie wchodzi kontrola śródoperacyjna ultradźwiękowa. Można przy jej pomacy prześledzić przebieg większych tętnic, a także odnaleźć pozostawiony ka­rmień. W operowaniu guzów jedynej nerki z zachowaniem narządu postulowano technikę mikrochirurgiczną oraz przedoperacyjną superselektywną embolizacją.

Ostatnim tematem Kongresu były przeszkody w odpływie moczu u dzieci. Wskazano na wielkie znaczenie diagnostyki izotopowej ze względu na to, że kont­role rozpoczęte w wieku dziecięcym trwać będą długo, a więc trzeba ograniczyć napromienianie do minimum. Ostatnio wdrożono do badań ultradźwięki. Nadali najbardziej popularna w leczeniu zwężeń podmiedniczkowych jest operacja An-derson-Hynesa. Mocz odprowadza się cewnikiem szynującym , z wieloma otworami. Nefrostomia ma znacznie mniej zwolenników.

Prezentowano' dwa pqg)lądy na temat istnienia przeszkody podpęcherzowej, wy-wołującej odpływ pęcherzowo-nerkowy. Jonas (Holandia) uważał, że tylko obu-strnny odpływ jest wywołany przeszkodą podpęcherzową, natomiast Siegel (RFN) był zdania, że każdy nawet jednostronny odpływ, jest wywołany podpęcherzową przeszkodą w odpływie moczu. Trzeba przyznać, że dopiero w ostatnich latach wy-konuje się w NRD na szerszą skalę operację przeciwodpływową wg. Cohena oraz Gleen-Andersona.

Wskazania do operacji megaureter pojmowano różnie. Według jednych należy operować wcześnie zanim powstanie zast6j w nerkach i nadciśnienie, inni prezen-towali pogląd bardziej zachowawczy, dopuszczający operacje na moczowodzie ol-brzymim, dopiero przy obecności zamian w nerkach, Ostatni pogląd miał więcej zwolenników.

Tematy walne. Jonas przedstawił film o 'implantacji elastycznej protezy prą­cia w przypadkach impotencji (naczyniowej, endokrynologicznej, pourazowej). Za­komunikowano, że w NRD powstaną 2 ośrodki implantacji protez prącia.

Byłem jedynym polskim urologiem na tym Kongresie. Przedstawiłem 2 re­feraty: Transureterokutaneostomia i Usuwanie kamieni odlewowych z jedynej ner­ki. Byłem delegowany na Kongres przez Ministerstwo Zdrowia.