PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Nowy sposób zapobiegania krwiakowi i obrzękowi po operacjach w obrębie moszny
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1992/45/3.

autorzy

Andrzej Sikorski, Krzysztof Czernicki
Z Kliniki Urologii Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. A. Sikorski Kierownik Instytutu: prof. dr hab. med. M. Borowski

streszczenie

Przedstawiono wypróbowany w naszej Klinice nowy sposób zapobiegania krwiakowi i obrzękowi moszny po operacjach orchiektomii, epidydymektomii, operacjach plastycznych wodniaka jądra i powrózka nasiennego zaproponowany w 1990 r. przez J. Oesterlinga.

Chirurgia moszny uważana jest za łatwą technicznie, tym niemniej może być przyczyną poważnych powikłań (6). Ze względu na bardzo dobre unaczynienie i znaczną rozciągliwość moszny nawet niewielkie naczynie może być przyczyną rozległego krwiaka, który powoduje znaczne przedłużenie powrotu chorego dozdrowia i stwarza możliwość zakażenia. Większość krwawień pochodzi ze ściany moszny, co przy mnogości warstw tkankowych — skóra moszny, błona kurczliwa moszny, powięź dźwigacza jądra, dźwigacz jądra, osłonka pochwowa wspólna, osłonka pochwowa właściwa jądra — sprawia, że dren umieszczony w jamie moszny często działa nieskutecznie. Stąd w operacjach na mosznie tak ważna jest skrupulatna hemostaza i takie zaopatrzenie moszny, które zapobiegałoby jej krwiakowi i obrzękowi.

Do tej pory opublikowano wiele sposobów opatrywania moszny, między innymi opatrunek typu „turban\\\\\\\" (3), opatrunek z maski chirurgicznej (2), szwy fałdujące mosznę (5), oraz wiele innych (1, 4, 7, 8).

Innowacja wprowadzona przez Oesterlinga polega na podciągnięciu moszny na jedną ze stron ściany brzucha i przyszyciu jej do skóry brzucha ponad wałkiem z gazy 2-3 szwami. Szwy ustalające mosznę do brzucha puszcza po 24 godzinach, następnie zaleca noszenie suspensorium przez kilka dni (6). Przeciwobrzękowy manewr podwieszania moszny zapewnia z jednej strony stały i równomierny ucisk moszny oraz stwarza dogodne warunki odpływu żylnego i limfatycznego z góry do dołu (ryc.

1).

W naszej Klinice stosowano metodę Oesterlinga od stycznia 1991 r. Dotychczas operowano tym sposobem 20 chorych. U 10 chorych wykonano orchiektomię, u 8 operację plastyczną wodniaka jądra, a u 2 epidydymektomię.

U żadnego chorego nie stwierdzono krwiaka i jedynie niewielki obrzęk moszny.

Wobec znanych trudności w nienagannym utrzymaniu stosowanych powszechnie opatrunków przedstawiona przez Oesterlinga metoda w naszej ocenie jest godna polecenia ze względu na prostotę wykonania, dużą skuteczność oraz niskie koszty

piśmiennictwo

  1. 1. Haas G. P., Maher M., Miles B. J.\\\\\\\\ Method of circumferential pressure of scrotum following bilateral orchiectomy. Urology, 1989, 33, 429. —
  2. 2. Mandler J. I.: An improved scrotal pressure dressing. J. Urol., 1966, 96, 235. —
  3. 3. Mamon A. L., MacDonald G.: Turban scrotal dressing. J. Urol., 1987, 137, 238. —
  4. 4. Nieh P. T., Keer W. S.\\\\\\\\ Simple scrotal compresion dressing. Urology, 1984, 23, 73. —
  5. 5. O\\\\\\\'Collins J.: Plication sutures for prevention of scrotal haematoma. Med. J. Aust., 1972, 2, 1148. —
  6. 6. Oesterling J. E.: Scrotal surgery a reliable method for the prevention of postoperative hematoma and edema. J. Urol., 1990, 143, 1201. —
  7. 7. Shredhar R., Duncan T.: A techniąue for preventing postoperative scrotal haematoma. Brit. J. clin. Pract., 1984, 38, 93. —
  8. 8. Wright J. E.: The mind-line scrotal incision and a simple scrotal dressing. Med. J. Aust., 1966, 2, 14.

adres autorów

lek. med. Krzysztof Czernicki 71-602 Szczecin, ul. Kapitańska 4 m. 4.