KOD: 15.1 - Własny sposób odtworzenia drożności moczowodu jedynej nerki
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Konstanty Łoński ¹, Krzysztof Bar ², G. Kostiuk ¹, L. Łoński ³

¹ Narodowy Uniwersytet Medyczny w Winnicy im. Pirogowa, Katedra Chirurgii Operacyjnej, Ukraina
² Akademia Medyczna w Lublinie, Klinika i Katedra Urologii AM w Lublinie
³ Narodowy Uniwersytet Medyczny w Winnicy im. Pirogowa, Katedra i Klinika Urologii, Ukraina

streszczenie

Wprowadzenie. Niezależnie od znacznych osiągnięć w zakresie przywrócenia pasażu moczu po operacjach rekonstrukcyjnych, wykonanych na moczowodach, problem ten pozostaje do końca nierozwiązany i wymaga dalszych badań doświadczalnych. Szczególne znaczenie ma rekonstrukcja moczowodu w sytuacji jego patologii w przypadku jedynej nerki. Nikt nie ma wątpliwości, że w zakresie chirurgii rekonstrukcyjnej moczowodu najtrudniejszym zabiegiem jest korekta zwężenia moczowodu w jego lędźwiowym odcinku.

Cel pracy. Celem pracy była próba oceny możliwości wykorzystania części pozostałego moczowodu po usunięciu nerki do rekonstrukcji moczowodu w związku z jego zwężeniem o długości większej niż 3 cm po stronie przeciwnej niż pozostała zdrowa nerka.

Materiał i metody. Przeprowadzono badania doświadczalne na zwierzętach (dziesięć psów). Po jednej stronie wykonano nefrektomię. Po stronie przeciwnej wytworzono model wodonercza za pomocą ,,piorunopodobnego" zagięcia moczowodu. Po sześciu miesiącach od operacji po stronie usuniętej nerki pobrano część lędźwiowego odcinku pozostałego moczowodu o długości od 4 do 10 cm, którą utrzymywano w ciepłym roztworze 0,9% NaCl, i wszyto ją na stencie moczowodowym w miejscu wyciętego sztucznie wytworzonego zwężenia moczowodu ('piorunopodobne' zagięcie) po stronie przeciwnej. Po 2-6 miesiącach od operacji wykonywano urografię wydzielniczą z 60% roztworem triombrastu po 3, 5, 7 minutach od momentu podania kontrastu. W trakcie eksperymentu kontrolowano wyniki badań laboratoryjnych. Układ kielichowo-miedniczkowy uległ obkurczeniu, a spływ moczu do pęcherza był prawidłowy.

Wyniki. Badania laboratoryjne (stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy krwi, morfologia, analiza moczu), wykonywane podczas doświadczenia, nie wykazywały odchyleń od normy.

Wnioski. Otrzymane podczas eksperymentu pozytywne rezultaty pozwolą na wykorzystanie tej metody do leczenia ludzi posiadających jedną nerkę, przy pozostawionym moczowodzie strony przeciwległej po wycięciu nerki z różnych nienowotworowych przyczyn. Naszym zdaniem przedstawiona metoda operacji rekonstrukcyjnej jest o wiele prostsza od jelitowej plastyki moczowodu, bardziej fizjologiczna i nie niesie za sobą tylu powikłań, jak w przypadku operacji z użyciem jelita.