autorzy
-
Mariusz Blewniewski, Waldemar Różański, Michał Markowski
- II Klinika Urologii UM, WSS im. M. Kopernika w Łodzi
streszczenie
- Wprowadzenie. Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) powstaje na skutek obniżenia szyi pęcherza i cewki moczowej z powodu wiotkości tkanek podtrzymujących oraz uszkodzenia cewkowego mechanizmu zwieraczowego. Wśród wielu metod leczenia WNM, najczęściej stosowanymi są zabiegi podwieszające cewkę moczową.
- Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności zabiegu podwieszania cewki moczowej taśmą samoutrzymującą się z siatki prolenowej przy użyciu IVS w obserwacji czteroletniej
- Materiał i metody. Od października 2001 roku do października 2005 roku wykonano 95 zabiegów leczenia kobiet z nietrzymaniem moczu, stosując zabieg podwieszający cewkę moczową z użyciem taśmy IVS. Wiek operowanych chorych wynosił od 36 do 81 lat, średnio 62 lata. Na podstawie wywiadu i badań diagnostycznych (m. in. badanie urodynamiczne) pacjentki podzielono na trzy grupy (WNM, nawrotowe nietrzymanie moczu, nietrzymanie moczu o typie mieszanym). Przeciętny czas trwania zabiegu wynosił około 20 min., a pobyt w szpitalu dwa dni. Okres obserwacji po zabiegu operowanych kobiet wynosił od trzech do czterdziestu ośmiu miesięcy.
- Wyniki. W obserwacji pozostawało 88 kobiet. Wyleczenie uzyskano u osiemdziesięciu kobiet (90,1%), poprawę u ośmiku (9,9%). Obserwowano przejściowe zaleganie moczu po mikcji do 170 ml u trzech operowanych kobiet, objawy parć naglących wystąpiły u trzynastu kobiet (14,7%), które ustąpiły lub zmniejszyły się w okresie czterech tygodni po zabiegu. W grupie III (nietrzymanie o typie mieszanym) operowane kobiety wymagały z powodu parć naglących dodatkowo podawania leków antycholinergicznych. Należy zwrócić uwagę na II grupę operowanych kobiet (nawrotowe nietrzymanie moczu), w której uzyskano 100% wyleczeń u chorych wcześniej operowanych innymi metodami, ale nie typu ,,sling". W pięciu przypadkach uszkodzono pęcherz moczowy podczas przeprowadzania igły z taśmą za spojeniem łonowym. Powikłania te wystąpiły w początkowym okresie zdobywania doświadczenia w wykonywaniu zabiegu IVS.
- Wnioski. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że metoda IVS leczenia WNM jest zabiegiem małoinwazyjnym, stosunkowo bezpiecznym i skutecznym również w przypadkach nawrotowych. Krótki okres hospitalizacji pozwala skrócić pobyt w szpitalu, oraz stwarza możliwości szybszego powrotu operowanych pacjentek do pełnego zdrowia. 4-letni okres obserwacji pozwala na obiektywną ocenę metody.
|