KOD: 6.3 - Wpływ doxazosyny na ekspresję receptorów błonowych, aktywujących apoptozę w pierwotnej hodowli komórek nabłonkowych stercza, u chorych na łagodny przerost gruczołu krokowego
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Zbigniew Wolski ¹, Tomasz Drewa ¹, Bartosz Misterek ¹, Robert Dębski ², Zdzisław Skok ³

¹ Katedra i Klinika Urologii Ogólnej, Onkologicznej i Dziecięcej Collegium Medicum w Bydgoszczy
² Klinika Pediatrii, Onkologii i Hematologii Dziecięcej Collegium Medicum w Bydgoszczy
³ Katedra i Zakład Patomorfologii Collegium Medicum w Bydgoszczy

streszczenie

Wprowadzenie. Komórki nabłonkowe stercza na swej powierzchni posiadają liczne receptory wpływające na proces zaprogramowanej śmierci komórki (apoptozy). Wyróżniamy wśród nich receptory należące do grupy martwicy nowotworu TNFRI i TNFRII (Tumor Necrosis Factor RI & RII) oraz FAS i CD 40. Aktywacja receptorów TNFRI i FAS zapoczątkowuje apoptozę, natomiast CD40 i TNFRII ją hamują.

Cel pracy. Celem pracy jest określenie wpływu doxazosyny na ekspresję receptorów TNFRI, TNFRII, CD40 i FAS w pierwotnej hodowli komórek nabłonkowych stercza u pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego.

Materiał i metody. Materiał do badania pobrano ze strefy przejściowej wyłuszczonego gruczołu krokowego podczas adenomektomii od czternastu pacjentów (średni wiek: 65,8 +6,6). Tkankę pocięto na fragmenty objętości około 1 mm3 i umieszczono w kąpieli enzymatycznej na osiem godzin. Po strawieniu zawiesinę komórek umieszczono w 25 cm3 butelce hodowlanej (Greiner). Hodowla była prowadzona z użyciem pożywki podstawowej DMEM (Sigma) wzbogaconej czynnikami wzrostu i mikroelementami oraz suplementowanej surowicą płodową wołową (FBS-Sigma). Charakter nabłonkowy komórek potwierdzono testem z użyciem przeciwciał przeciwko pancytokeratynie (DAKO). Wyhodowane komórki podzielono na cztery grupy. Do trzech dodano doxazosynę (Pfizer) w stężeniach 20, 50 i 80 uM/l. Kontrolę stanowiły komórki do których dodano PBS. Dawka 20 uM odpowiada tabletce 8 mg. Komórki inkubowano 24 godziny z doxazosyną. Po 48 godzinach odlepiono je od podłoża i w ilości 4 x 105 zawieszono w 25 ul PBS. Dodano 1 ug ludzkich IgG na 15 min. w celu inaktywacji fragmentu Fc przeciwciał. Następnie po przepłukaniu umieszczono zawiesinę na 40 min. w temperaturze 4oC z 10ul przeciwciał anty-Fas, anty-TNFRI, anty-TNFRII i anty CD40 połączonych z fluoresceiną FITC (Coulter). Komórki przepłukano, odwirowano i próbki dopełniono 400 ul PBS i następnie poddano analizie w cytometrze przepływowym Epics XL (System 2 Software Version 1.0). Wykonano trzy pomiary dla każdej próbki. Wyniki zostały opracowane statystycznie.

Wyniki. Założono dziesięć hodowli pierwotnych. Receptor TNFRI występował w 61,3 +28,4% komórek z grupy kontrolnej oraz 77 +5,4 % grupy, do której dodano 80uM doxazosyny (p=0,01). Zauważono dodatnią korelację między dawką doxazosyny i procentem komórek TNFRI pozytywnych (korelacja 0,994). Dawka ta odpowiada tabletce 32 mg. Doxazosyna nie wpłynęła na stopień ekspresji receptorów TNFRII i FAS. Znaczący spadek liczby komórek CD40 pozytywnych obserwowano po dodaniu doxazosyny w dawce 20uM (tabletka 8 mg) - 40,4 +6,7% w stosunku do kontroli 53,4 +19,9% (p=0,001). Wymaga to wyjaśnienia w toku dalszych badań.

Wnioski. 1. Doxazosyna aktywuje apoptozę w komórkach nabłonka gruczołowego stercza na drodze zwiększenia ekspresji receptora TNFRI. 2. Wykazano, że dodana w dawce 80 uM/l doxazosyna zwiększa ekspresję receptorów TNFRI, pobudzając proces naturalnej śmierci komórki. 3. Wyjaśnienie zmniejszenia ekspresji receptorów CD40- inhibitorów apoptozy, wymaga dodatkowych badań.