WSPOMNIENIE POŚMIERTNE Prof. dr med. Tadeusz Lorenz
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1986/39/3.

W dniu 3 stycznia 1986 roku zmarł we Wrocławiu w wieku 79 lat profesor Tadeusz Lorenz.

Profesor Tadeusz Lorenz urodził się 21 styczna 1906 roku w Drohobyczu. Po ukoń­czeniu szkoły średniej i uzyskaniu świa­dectwa dojrzałości w październiku 1926 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uni­wersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie, a 23 maja 1933 roku otrzymał dyplom le­karza.

Pracę lekarską rozpoczął w listopadzie 1933 roku w Państwowym Szpitalu Św. Ła­zarza w Krakowie gdzie pracował kolejno w oddziałach chorób wewnętrznych, zakaź­nym i chirurgicznym. W 1934 roku wraca do Lwowa i 15 września podejmuje pracę w Klinice Ginekologii i Położnictwa Uniwer­sytetu im. Jana Kazimierza. Od 1 stycznia 1935 roku do 9 września 1938 roku pracuje w Oddziale Urologicznym Państwowego Szpi- tala Powszechnego we Lwowie pod kierunkiem wybitnego polskiego urologa profesora Stanisława Laskowskiego, 26 marca 1938 roku na pod­stawie pracy p. t. ?Truskawiec w latach 1461?1936. Zarys historyczny" otrzymuje stopień doktora medycyny. 10 listopada 1942 roku, po wyjeź­dzie profesora Laskowskiego, zostaje ordynatorem oddziału i kieruje nim do 20 lipca 1944 roku. Od 22 lipca 1944 do 30 maja 1946 roku pra­cuje jako urolog w Szpitalu Powiatowym w Dąbrowie Tarnowskiej, a następnie przenosi się do Gdyni, gdzie przez rok pracuje w zorganizo­wanym przez siebie Oddziale Urologicznym Szpitala Miejskiego oraz Przychodni Urologicznej Pogotowia Portowego. 1 maja 1947 roku obej­muje kierownictwo Oddziału Urologicznego przy I, a następnie III Kli­nice Chirurgii Akademii Medycznej w Gdańsku. Równocześnie pracuje jako specjalista urolog w Ubezpieczalni Społecznej na terenie Trójmiasta. 22 października 1954 roku decyzją Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla pracowników Nauki uzyskuje na podstawie pracy p. t. ?Rola ciał rujotwórczych w leczeniu złośliwych i łagodnych nowotworów stercza" tytuł naukowy docenta. Profesor Lorenz zostaje powołany 1 lutego 1958 roku na stanowisko kierownika Katedry i Kliniki Urologii Akade­mii Medycznej we Wrocławiu. Równocześnie zostaje ordynatorem Od­działu Urologicznego Wojewódzkiego Szpitala im. Babińskiego, na bazie którego działa klinika oraz kierownikiem Urologicznego Ośrodka Nauko-wo-Leczniczego w Cieplicach Zdroju. 30 października 1958 roku otrzy­muje tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez 18 lat kieruje kliniką i od­działem, liczącymi łącznie 70 łóżek. W dniu 30 września 1976 roku profesor Lorenz po ukończeniu siedemdziesiątego roku życia przechodzi na emeryturę. 43-letni okres aktywności zawodowej profesora Lorenza wypełniony był. poza codzienną trudną pracą chirurga, wieloletnią działalnością dy-daktyczno-wychowawczą, naukową i społeczną. Począwszy od 1935 roku, z krótkim przerwami, zajmował się kształceniem młodzieży akademic­kiej. Początkowo we Lwowie, a następnie w Gdańsku i Wrocławiu pro­wadził ćwiczenia i wykłady z urologii oraz kolokwia i egzaminy. Równo­cześnie uprawiał żywą działalność w zakresie szkolenia podyplomowego. Był organizatorem wielu kursów, konferencji i posiedzeń naukowych oraz kierownikiem naukowym licznych ogólnopolskich kursów szkolenio­wych organizowanych na zlecenie Centrum Medycznego Kształcenia Po­dyplomowego w Warszawie. Nadzorował szkolenie w zakresie urologii 216 lekarzy innych specjalności, a 21 lekarzy uzyskało pod Jego kierun­kiem specjalizację w zakresie urologii. Przez 18 lat pełnił obowiązki spe­cjalisty wojewódzkiego w zakresie urologii dla terenu Dolnego Śląska.

Profesor Lorenz posiadał rozległą wiedzę i wielkie doświadczenie kli­niczne Był autorem 61 prac naukowych dotyczących różnych działów patologii układu narządów moczowych i płciowych oraz współautorem dwóch podręczników urologii.

Przedmiotem szczególnych zainteresowań Profesora były schorzenia nowotworowe, kamica moczowa, wady rozwojowe narządu moczowego oraz choroby stercza. Brał czynny udział w wielu krajowych i zagranicz­nych zjazdach naukowych. Był promotorem 10 przewodów doktorskich oraz patronem czterech habilitacji, recenzentem w 11 przewodach doktor­skich i 13 habilitacjach. Był ponadto autorem 5 recenzji do wniosków o mianowanie profesorem nadzwyczajnym i zwyczajnym oraz ocen ksią­ żek i innych prac naukowych. Jego znaczna wiedza umożliwiała doko­

nywane na zlecenie Instytutu Leków w Warszawie oceny klinicznej wielu leków wytwarzanych przez zagraniczne firmy farmaceutyczne.

Wielkie korzyści dla rozwoju polskiej urologii przyniosła działalność profesora Lorenza na terenie Polskiego Towarzystwa Urologicznego, któ­rego był członkiem-założycielem. Pełnił różne obowiązki w Zarządzie Głównym Towarzystwa, a w latach 1958?1960 był jego prezesem. Orga­nizował dwa Zjazdy Naukowe Towarzystwa ? w 1955 roku w Gdańsku i 1963 roku we Wrocławiu. Był długoletnim przewodniczącym gdańsko- . -pomorskiego, a następnie wrocławskiego oddziału Towarzystwa. Przez wiele lat wchodził w skład komitetu redakcyjnego organu Towarzy­stwa ? czasopisma ?Urologia Polska". W 1974 roku Walne Zebranie nadało mu godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Urolo­gicznego. Profesor Lorenz należał ponadto do Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Urologicznego oraz był członkiem zwyczajnym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. W okre­sie od 1971 do 1975 roku był Przewodniczącym Rady Naukowej Uzdro­wiska Cieplice, a od 1972 roku Członkiem Rady Naukowej Instytutu Bal-neoklimatycznego w Poznaniu oraz przewodniczącym Komisji Proble­mowej dla spraw urologii.

Profesor Lorenz brał czynny udział w życiu uczelni. Przez dwie kadencje pełnił obowiązki prodziekana, a w latach 1965?1967 był dzie­kanem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu. Był również członkiem szeregu komisji senackich i uczelnianych.

W uznaniu dla Jego osiągnięć zawodowych, wychowawczych i nauko­wych oraz wieloletniej ofiarnej pracy profesor Lorenz otrzymał nastę- pujące odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Medal 10-lecia PRL, Medal 30-lecia PRL, Odznakę ?Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia", Złotą Odznakę ?Zasłużony dla Dolnego Ślą­ska", Złotą Odznakę Honorową Uczelni AMW, Odznakę Tysiąclecia PRL i Odznakę ?Zasłużonemu Pracownikowi Służby Zdrowia".

Profesora Lorenza cechowały niezwykłe zalety osobiste. Jego prawy charakter, wielkie serce, wyjątkowa prostolinijność i wyrozumiałość zjednywały Mu powszechną sympatię i szacunek. Głęboka wiedza i wiel­kie doświadczenie zawodowe nie przeszkadzały Mu być człowiekiem skromnym i bezpośrednim, któremu obca była chęć podkreślania swojej wartości i znaczenia oraz narzucania innym własnych zapatrywań. Dla swych współpracowników był nie tylko przełożonym lecz także troskli­wym opiekunem, potrafił pozostawiać im znaczny zakres samodzielności, pobudzać do wysiłków i cieszyć się z ich osiągnięć.

Całe życie i działalność profesora Lorenza jest przykładem postawy wybitnego lekarza poświęcającego wszystkie swe siły dla dobra chorych, postawy pełnej humanizmu, życzliwości i przyjaźni dla wszystkich, któ­rzy mieli okazję z Nim współpracować lub korzystać z Jego pomocy.

1. 1. Lorenz T.: Przypadek brodawczaka miedniczki nerkowej. Pol. Przeg. Chir.,
2. 1936, 15, 1039. ? 2. Lorenz T.: Neotropina w leczeniu schorzeń dróg moczowych.
3. Gaz. Lek., 1937, 24, 1. ? 3. Lorenz T.: Narkoza dożylna w urologii. Medycyna Prakt,
4. 1938, 18, 3. ? 4. Lorenz T.: Truskawiec w latach 1461?1936. Zarys historyczny. Pra­
5. ca doktorska. (Nie drukowana, 226 str. maszynopisu). ? 5. Lorenz T.: Kamień pę­
6. cherzowy jako przyczyna obustronnej i ogromnej rozstrzeni moczowodów. Chir,
7. Pol., 1939, 29. ? 6. Lorenz T.: Ciała obce w pęcherzu moczowym. Chir. Pol., 1939.
8. 137. ? 7. Lorenz T.: Chemioterapia w schorzeniach narządu moczowo-płciowego.
9. Medycyna Prakt., 1939, 5, 1. ? 8. Lorenz T.: O nerce ruchomej. Praktyka Lekar­
10. ska, 1939, 1. ? 9. Lorenz T., Laskownicki S.: Kamica nerkowa i moczowodowa
11. w świetle statystyki Oddz. Urolog. Państw. Szpit. Powsz. we Lwowie za okres
12. 10-letni. Pol. Przeg. Chir. 1939, 18, 568. ? 10. Lorenz T.: Dzieje warzelnictwa soli
13. w dawnym Truskawcu. Medycyna i Przyroda, 1939. 5, 1.
14. 11. Lorenz T.: Wierzchniactwo (Epispadiasis). Chir. Pol., 11939, 271. ? 12. Lo­
15. renz TV. Geograficzne rozmieszczenie kamicy nerkowej, moczowodowej i pęcherzo­
16. wej na podstawie materiału Oddz. Urolog. Państw. Szpit. Powsz. we Lwowie. Pol.
17. Przeg. Chir., 1939 (praca zaginęła w redakcji podczas działań wojennych). ? 13. Lo­
18. renz T.: O samoistnych pęknięciach nerek. Pol. Przeg. Chir., 1948, 20, 1. ?
19. 1.Lorenz T.: Spontaneous rupture of kidney. Urolog. Cutan. Rev., 1948, 52, 449. ?-
20. 2.Lorenz T.: Rak gruczołu krokowego. Pol. Przeg. Chir., 1948, 4, 897. ? 16. Lo­
21. renz T.: W sprawie rozpoznania kamieni dolnego odcinka moczowodu. Pol. Przeg.
22. Chir., 1949, 21, 255. ? 17. Lorenz T.: Badania kliniczne nad działaniem wody ze
23. zdroju Jana w Krynicy w kamicy nerkowej i przewlekłej niedomodze nerek. Pol.
24. Tyg. Lek., 1949, 51. 1, ? 18. Lorenz T.: Leczenie raka stercza w świetle dzisiej­
25. szych badań. Pol. Przeg. Chir., 1950, 22, 171. ? 19. Lorenz J., Dybicki J.: Kamica
26. moczowa w świetle statystyki. Pol. Przeg. Chir. 1950, 22, 884. ? 20. Lorenz T., Smi-
27. gielski J.: Rozpoznawanie cieni w obrębie dróg moczqwych. Wiad. Lek. 1950, 14. 47.
28. 21 Lorenz T.: Operacyjne i hormonalne leczenie gruczolaka stercza na podsta­wie spostrzeżeń I Kliniki Chirurg. Akad. Med. w Gdańsku. Urol. Pol., 1954, 6, 127. ? 22. Lorenz T.: Rola ciał rujotwórczych w leczeniu złośliwych i łagodnych nowo­tworów stercza. Pol. Przeg. Chir., 1954. 26, 449, 529. ? 23. Lorenz T.: Kamica mo­czowa w świetle cyfr. Urol. Pol., 1954, 7, 54. ? 24. Lorenz T.: Torbielowatość nerki. Pol. Przeg. Chir., 1955, 27, 209. ? 25. Lorenz T.. Garlicki B.: Pierwotny rak męskiej cewki moczowej. Pol. Przeg. Chir., 1956, 28, 307. ? 26. Lorenz T.: Rak stercza i jego leczenie. Uroi. Pol. 1956, 9, 9,. ? 27. Lorenz T.: Nowe drogi w leczeniu raka stercza. Postępy Chir., 1956, 3, 109. ? 28. Lorenz T.: Uwagi w sprawie rozpozna­wania i leczenia raka stercza. Wiad. Lek. 1956, 17, 775. ? 29. Lorenz T., Renkiel-ski J.: Nowotwory nerek w Polsce. Urol. Pol., 1957, 11, 73, ? 30. Lorenz T.: Wo­donercze u dzieci. Pol. Przeg. Chir. 1959, 31, 1201.
29. 31. Lorenz T., Dobrzęcki W.: Actinomycosis of the testicle. Urologia, 1960, 1. ? 32. Lorenz T., Stolarczyk J.: Uzdrowiskowe leczenie kamicy moczowej. Wiad. Uzdrow., 1960, 1. 19. ? 33. Lorenz T.: Klinika Urologiczna AMW. Pamiętnik 10-lecia AMW, Wrocław, 1960, 315. ? 34. Lorenz T., Dobrzęcki W.: Promienica jądra. Pol. Przeg. Chir., 1961, 33, 183. ? 35, Lorenz T., Lorenz J., Szczudłowska-Chełstowska G.: Obserwacje nad stosowaniem olejków eterycznych w leczeniu kamicy moczowej. Po:. Tyg. Lek., 1962, 1608. ? 36. Lorenz T., Dobrzęcki W.: Chemioterapia raka ster­cza. Biul. Inform., 1961, 10, 261. ? 37. Lorenz T., Dobrzęcki W.: Aktynomykoz jaiczka i predstatelnog żelezy u 8-letniego rebionka, Urologia, 19611$ 3, 57. ? 38. Lorenz T., Dobrzęcki W.: Zastosowanie Fostrolinu w leczeniu raka stercza. Biul. Inform., 1961, 3, 92. ? 39. Lorenz T.: Wrodzone wynicowanie pęcherza (Extrophia resicae urinariae). Pol. Przeg. Chir., 1961, 33, 1339. ? 40. Lorenz T.: Problemy hormonalnego leczenia raka stercza. Nowotwory, 1961, 11, 129.
30. 41. Lorenz T.: Przekwitanie męskie. Pol. Przeg. Chir., 1961, 33, 1269. ? 42. Lo­renz T.: Truskawiec w 1461?4)936 god. (Kratkoje Estoriczeskoje Obozrjenje). Urolo­gia, 1961, 4, 54. ? 43. Lorenz T.: W 70 rocznicę urodzin Prof. Dr. med. Stanisława Laskownickiego. Pol. Przegl. Chir., 1962, 34, 535. ? 14. Lorenz T., Dobrzęcki W., Marszałek W.: Leczenie raka stercza. Biul. Inform., 1963, 7, 180. ? 45. Lorenz T.: Dyskusja na Forum na temat raka pęcherza. Pol. Przeg. Chir., 1963, 387. ? 46. Lo­renz T., Dobrzęcki W., Marszałek W.: Użycie miękkiej protezy polietylenowej do wytwarzania zastępczego pęcherza moczowego po cystektomii z powodu raka. Pam. Dnia Urolog., Katowice, 1963, 83. ? 47. Lorenz T.: Uszkodzenie moczowodów pod­czas zabiegów ginekologicznych i położniczych. Gin. Pol, 1964, 35, 471. ? 48. Lo­renz T., Dobrzęcki W.: Żylakowatość moczowodów jako prawdopodobna przy­czyna kamicy nerkowej. Pol. Tyg. Lek., 48, 1663. ? 49. Lorenz T.: Obrażenia układu moczowego. Pam, 42 Zjazdu Tow. Chir. Poi. Wrocław, 1966, 1, 526. ? 50. Lorenz T., Otręba L., Stolarczyk J.: Doodbytnicze stosowanie borowiny w leczeniu przewle­kłego zapalenia stercza. Pol. Przeg. Chir., 1969, 41, 491.
31. 51. Lorenz T., Marszałek W.: Wrodzony brak nasieniowodów. Pol. Przeg, Chir.,
32. 1969, 41, 1197. ? 52. Lorenz T.: Kamica moczowa. Zarys Urologii, PZWL, Warszawa,
33. 1970, 55. ? 53. Lorenz T.: Operacyjne uszkodzenie narządu moczowego. Zarys
34. Urologii. PZWL, Warszawa, 1970, 112. ? 54. Lorenz T.: Podstawowe zagadnienia
35. balneologii urologicznej. Zarys Urologii. PZWL, Warszawa, 1970, 144. ? 55. Lo­
36. renz T.: Niebezpieczeństwa i powikłania przy stosowaniu jodowych środków cie­
37. niujących w radiodiagnostyce urologicznej. Biul. Infor., 1969, 9?10, 321 ? 56. Lo­
38. renz T., Stolarczyk J., Otręba. L., Lorenz J.: Przydatność gentamycyny w leczeniu
39. schorzeń narządu moczowego. Pol. Przeg. Chir., 1971, 43, 1055. ? 57. Lorenz T.,
40. Stolarczyk J., Lorenz J., Otręba L.: Ampicylina w leczeniu zakażeń narządu mo­
41. czowego. Pol. Przeg. Chir., 1971, 43, 1719. ? 58. Lorenz T.: Kamica moczowa. Za­
42. rysy Urologii. PZWL, Warszawa, 1974, 72. ? 59. Kotschy M,. Lorenz T., Kaniak J.,
43. Janukowicz-Lorenz H., Lorenz J., Dąbrowska B.: Urokinaza moczu i aktywność
44. fibrynolityczna krwi u chorych z kamicą nerkową i innymi schorzeniami układu
45. moczowego. Pol. Tyg. Lek., 1975, 43. 1773. ? 60. Lorenz T.: Ocena podręcznika
46. L. Mazurka ?Gruźlica układu moczowo-płciowego" (1974).
47. 61. Lorenz T., Stolarczyk J.: Katedra i Klinika Urologii. Pam. Akad. Med. we Wrocławiu, 1970, 287,