PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Sprawozdanie z 76 Kongresu Francuskiego Towarzystwa Urologicznego Paryż, 23?27. w. 1982 r.
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1983/36/2.

autorzy

Andrzej Borkowski, Tadeusz Krzeski

76 Kongres A.F.U. (Association Francaise d'Urologie) odbył się w Pa­ryżu w dniach od 23 do 27 listopada 1982 r. Uczestniczyli w nim z Pol­ski: Prof. dr med. Stefan Wesołowski, Prof. dr med. Tadeusz Krzeski, Doc. dr hab. med. Andrzej Borkowski oraz dr med. Tadeusz Zwierzyński.

Tematem głównym Kongresu było leczenie kamicy odlewowej nerek*. Potwierdzono, że ten rodzaj kamieni należy leczyć operacyjnie. Pierw­szym warunkiem niezbędnym do wyleczenia jest usunięcie wszystkich złogów podczas zabiegu. Dla ułatwienia tego zadania zaczęto posługiwać się tomografią komputerową (V. Morelle ? Aalst ? Belgia). Przed za­biegiem uzyskuje się poprzeczne przekroje nerki (co 1 cm), a tomogra­fia, w odróżnieniu od innych metod, daje bardzo dokładne zlokalizowa­nie złogu w wymiarze przednio-tylnym. Obrazy te skojarzone ze zdję­ciami rtg i kontaktowymi kliszami śródoperacyjnymi pomagają bardzo w lokalizacji kamieni i stanowią wyraźny postęp w stosunku do stoso­wanych uprzednio samych zdjęć rtg. Drugą nowością, która wchodzi coraz powszechniej do codziennej praktyki jest stosowanie śródoperacyj-ne ultradźwięków celem lokalizacji pozostawionych złogów.

Przypomniano stare zasady o konieczności stworzenia dobrego odpły­wu z nerki, potwierdzając wartość częściowej resekcji nerki. W ankiecie-A.F.U. zauważono wyraźny wpływ dodatni tej operacji na liczbę nawro­tów. Polecano, nieczęsto stosowane, zespolenie kielichowo-moczowodowe.

W licznych wystąpieniach odniesiono się krytycznie do oziębiania nerki poprzez wkłuwanie się do tętnicy nerkowej, jako do metody dają­cej zbyt wiele powikłań. Najważniejsze prace idą obecnie w kierunku lepszego poznania szczepów bakterii produkujących ureazę oraz znale­zienia leków przeciw ureazie, które można by bezpiecznie stosować w codziennej praktyce. Być może techniką przyszłości jest kruszenie ka­mieni odlewowych na piasek przez zastosowanie ultradźwięków zognisko­wanych poprzez powłoki na kamieniach. Zabiegi takie stosuje się już w RFN u chorych z kamieniami w miedniczce lub w moczowodzie.

Odbyły się również trzy konferencje okrągłego stołu na następujące tematy:

1. Wysiłkowe nietrzymanie moczu u kobiet. Przewodniczącym obrad był Prof. J. Ducassou z Marsylii.

Przedstawiono różne metody leczenia. Wnioskiem głównym konfe­rencji było stwierdzenie, że poza operacją Mariona inne metody dają wyniki porównywalne. Stosunkowo dużo czasu poświęcono dość po­wszechnie stosowanej metodzie okołocewkowego wstrzykiwania teflonu albo na drodze endoskopowej albo przez pochwę. Część kobiet ma nie­trzymanie moczu typu mieszanego: wysiłkowe oraz czynnościowe. Dla rozpoznania tych, form niezbędne są jednakże badania urodynamiczne, bez których część urologów nie wyobraża sobie dalszego postępu w tej dziedzinie. Trzeba jednak dodać, że spora część dyskutantów nie zgadzała się z tą opinią uważając, że dla rozpoznania wystarczający jest wywiad oraz badanie kliniczne.

2. Nietrzymanie moczu po adenomectomii. Sesji przewodniczył Prof. Rene Kiiss z Paryża.

W dziedzinie tej nie zanotowano od kilkunastu lat żadnego postępu. Wszystkie nowo wprowadzone metody z biegiem upływu lat dają wyniki porównywalne. Nieskuteczne okazały się metody wytwarzania cewki z pęcherza (operacja Leadbettera) oraz wstrzykiwanie okołocewkowe teflo­nu.

3. Leczenie obojnactwa. Omówiono kolejno etiologię, patogenezę i po­ stępowanie z tymi chorymi (prof. Mollord z Lyonu) podkreślając, że u większości z nich należy się decydować na wybór płci żeńskiej (lepsza bezpłodna kobieta, niż mężczyzna impotent). Prof. Pellerin omówił ope­ racje plastyczne przerośniętej łechtaczki, a prof. Juskuwieński metody operacji plastycznych pochwy. W tej części konferencji prof. Tadeusz Krzeski i doc. Andrzej Borkowski, jako jedyni z poza trzech uczestni­ ków okrągłego stołu zaproszeni do przedstawienia metody wytwarzania pochwy z uszypułowanego płata pęcherza, metody opracowanej w Kli­ nice Urologicznej Akademii Medycznej w Warszawie.

Poza tematem głównym i trzema konferencjami okrągłego stołu cały dzień prezentowano filmy poświęcone zabiegom endoskopowym, nagrane , na kasetach telewizyjnych. W trakcie wyświetlania trwały ożywione dys­kusje bardzo licznie zgromadzonych uczestników na tematy praktyczne. Ta forma prezentacji spotkała się z całkowitym aplauzem. Postanowiono wprowadzić jeden dzień ?telewizyjny" na zjazdach i przeznaczyć na na­grywanie tych kaset część budżetu A.F.U. Ma powstać w ten sposób bank kaset, który służyć będzie w przyszłości do kształcenia studentów i kandydatów na urologów.

Jeden dzień poświęcono przedstawieniu filmów i tematów wolnych. Najbardziej zasługiwały na uwagę te, które poświęcono zastosowaniu lasera w urologii, a zwłaszcza użyciu lasera do niszczenia guzów pęche­rza. Opracowuje się metody, w których dzięki specjalnym preparatom barwiącym wybiórczo komórki nowotworowe laser przystosowany do odpowiedniej długości fal będzie całkowicie bezpieczny dla tkanek zdro­wych.

Wybrano nowe władze A.F.U.: przewodniczący ? R. Kiiss, wiceprze­wodniczący ? L. Wemeau, sekretarz ?M. Camey.

Ustalono następujące tematy główne przyszłych zjazdów: 1983 r. ? Megaureter (M. D. Buerton), 1984 r. ? Niepłodność męska (M. M. Na-vratil, M. F. Pontonnier), 1985 r. ? Nowotwory pęcherza oraz następu­jące tematy konferencji okrągłego stołu:

1983 r. ? Elektroresekcja przezcewkowa (M. J. Dubernard), przetoki moczowo-płciowe (M. A. Steg), 1984 r. ? Leczenie urazów cewki (J. Cu­kier), leczenie raka stercza (P. Ballanger). Postanowiono, że zjazdy nadal będą się odbywały w Paryżu (w 1983 roku 14?19. 11.) i będą trwały 6 dni. Pierwszy dzień będzie poświęcony metodom kształcenia pielęgnia­rek w urologii drugi programom rejestrowanym na kasetach telewizyj­nych, trzeci i czwarty tematowi głównemu, a piąty i szósty konferencjom okrągłego stołu i tematom wolnym.

WNIOSKI

1.Urolodzy polscy wszędzie tam, gdzie rozpoznanie, sposób i metody operacji zależą od tradycyjnych metod chirurgii, osiągają wyniki zbliżo­ ne do przedstawionych na zjeździe, a czasami mają do zaprezentowania techniki oryginalne.

2.Daje się zauważyć pogłębianie się dystansu dzielącego nas od uro- logii europejskie. Jest on wynikiem: braku nowoczesnego sprzętu do ultrasonografu, tomografii kompu­ terowej, urodynamiki oraz badań w zakresie ultradźwięków i lasera, braku możliwości rejestracji zabiegów endoskopowych zarówno w celach dydaktycznych, jak i naukowych, niedostatku czasopism i podręczników, które pozwoliłyby przynaj­ mniej na teoretyczne zapoznanie się z osiągnięciami współczesnej medy­ cyny, braku możliwości wysyłania młodych urologów na staże zagra­ niczne, celem przeszkolenia ich w posługiwaniu się nowoczesnym sprzę­ tem i aparaturą urologiczną.