Leiomyosarcoma nerki
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1997/50/2.

(brak fragmentu artykułu – strona 215)

Przebieg pooperacyjny był bez powikłań. Chorą wypisano w stanie dobrym bez dolegliwości w 11 dobie po zabiegu. Badanie histopatologiczne usuniętego pre- paratu Nr P-H95/5501 wykazało:

?makroskopowo: guz o masie 8100 g. W największym wymiarze 29 cm. Na przekroju lity, biało-szary, ulega martwicy w około 80%, na powierzchni zewnętrz- nej gładki, częściowo pokryty pseudotorebkaj

?mikroskopowo: guz składa się z komórek wrzecionowatych o niewielkiej aty- pii, oraz owalnych z pęcherzykowymi jądrami, z których część wykazuje hyper- chromazję tworząc układy o przebiegu pasmowato-wiązkowym. Indeks mitotycz- ny – 5/10 pól przy dużym powiększeniu z zaznaczoną apoptozą. W utkaniu nowo- tworowym obecne pola martwicy oraz szkliwienia i zwyrodnienia śluzakowatego. Badania dodatkowe wykonywane w trakcie okresowych kontroli (USG, Rtg klatki piersiowej) przez okres 9 miesięcy nie wykazały progresji choroby nowo- tworowej. W 11 miesiącu obserwacji (wrzesień 1996 r.) stwierdzono (w badaniu TK i USG) guzowatą masę 5×2,5 cm przed sercem po stronie lewej, oraz liczne przerzuty nowotworowe w wątrobie.

DYSKUSJA

Mięsak nerki po raz pierwszy został opisany przez Berry w 1919 r. [8]. Czę- stość występowania tego nowotworu ocenia się na 0,5-3% wszystkich guzów nerek [4, 5, 8, 9]. Do 1991 r. opisano w literaturze 90 przypadków [8]. Najwięk- sze serie liczyły 26 i 17 chorych [2,9]. Najczęściej występującąpostaciąmięsaka jest leyomyosarcoma (około 50% przypadków), a znacznie rzadziej osteosarco- ma, chondrosarcoma, angiosarcoma [4, 5, 8, 9]. Leyomyosarcoma nerki wywodzi się z torebki lub naczyń narządu [3,6]. Wy- stępuje częściej u kobiet [1, 4]. Zwykle wykrywa się go między 4 a 7 dekadą życia, choć opisano przypadki w wieku 3 i 86 lat [8]. Najczęściej chorzy zgłasza- ją się z powodu niecharakterystycznych objawów, takich jak: ból okolicy lędźwio- wej, krwiomocz (17%), spadek masy ciała, guz brzucha [4, 6, 8, 9]. Obraz mikroskopowy mięsaka nerki należy różnicować z postacią sarkomato- idalną raka jasnokomórkowego nerki [4]. Gringnon [4] uważa, że spełnione mu- szą być 3 kryteria, aby rozpoznać mięsaka nerki:

? chory nie może mieć stwierdzonego mięsaka innego narządu,

?należy wykluczyć postać sarkomatoidalną raka jasnokomórkowego nerki, ?pierwotna masa guza powinna wywodzić się z nerki, a nie z przestrzeni zaotrzewnowej. Jedynym powszechnie uznanym sposobem leczenia jest usunięcie nerki [8, 9]. Radio- i chemioterapia nie wpływająna przebieg choroby [3,5,8,9], choć według niektórych autorów [7] wielolekowa chemioterapia oparta na cyclofosfamidzie, vin- cristynie, doksorubicynie daje zadowalające wyniki (27^-8% odpowiedzi).

Mięsak nerki jest nowotworem o złym rokowaniu. Większość chorych (80-90%) umiera w okresie 12 miesięcy od chwili rozpoznania [4, 8]. Nowotwór najczęściej daje przerzuty do płuc, wątroby, okolicznych węzłów chłonnych, krezki jelita [6].

1. [1] Chatlani, P. T., Van Dessel, M. G., Mc Loughlin: Leiomyosarcoma of kidney and
2. breast. Br. J. Urol., 1988, 62 (4), 381.
3. [2] Farrow, G. M., Harrison, E. G., Utz, D. C, Re Minę, W. H.: Sarcoma and sarco-
4. matoid and mixed malignant tumors of the kidney in adults. Part I. Cancer 1968,
5. 22, 545-550.
6. [3] Gillenwater, J. U.: Adult and pediatric urology. Year Book Medical Publishers
7. ING 1989, 543.
8. [4] Grignon, D. ]., Ayala, A. G., Ro, J.,Y, El-Naggar, A., Papadopoulos, N. J.:
9. Primary sarcomas of the kidney. Cancer 1990, 65,1611-1618.
10. [5] Krane, J. R., Siroky, M. B., Fitzpatrick, J. M.: Clinical urology. J. B. Lippincort
11. Company 1994, 369.
12. [6] Skinner, D. G., Lieskovsky, G.: Diagnosis and management of genitourinary can-
13. cer. W. B. Saunders Comp., 1988, 356.
14. [7] Srinivas, V., Sogani, P. C, Hajdu, S. I., Whimore, W. F. Jr.: Sarcomas of the
15. kidney. J. Urol. 1984,132,13-16.
16. [8] Thirumavalavan, V. S., Kennedy, C. L., Alrufaie, H. K: Leiomyosarcoma of the
17. kidney. Br. J. Urol. 1991, 68, 659-660.
18. [9] Yogelzang, N. J., Fremgen, A. M., Guinan, P. D., Chmiel, J. S., Sylvester, J. L.,
19. Sener, S. F.: Primary renal sarcomas in adults. Cancer, 1993, 71, No 3, 804-810.