XXX zebranie szkoleniowo-naukowe Północno-Zachodniego Oddziału PTU odbyło się 24.III.1979 roku. Gospodarzem zebrania był Oddział Urologiczny w Grudziądzu. Było to pierwsze zebranie Oddziału PTU zorganizowane przez nowy Zarząd Oddziału z siedzibą w Gdańsku. Siedzibą poprzedniego Zarządu byl Koszalin.
Powitalne słowa wygłosili Prezes Oddziału PTU Prof. dr hab. Kazimierz Adamkiewicz, oraz gospodarz zebrania - ordynator Oddziału Urologicznego w Grudziądzu kol. Tadeusz Lisiak.
Tematyka zebrania była zróżnicowana, a program następujący:
1. Etapy rozwoju prącia u człowieka w życiu wewnątrzmacicznym. kol. B. Otulakowski
2. Nowe poglądy na lokalizację zakażeń w układzie moczowym, kol. M. Hebanowski
3. Przydatność kleju tkankowego do zaopatrywania ran pęcherza moczowego u szczurów. kol. K. Tarnowiecki
4. Emboliza tętnic nerkowych u chorych z nowotworem nerki, kol. J. Niemirowicz, K. Adamkiewiczż J. Korda, O. Pątlak
5. Dyskusja.
Tematem wystąpienia kol. B. Otulakowskiego (Poznań) było omówienie etapów rozwoju prącia u człowieka w życiu wewnątrzmacicznym. Autor przeprowadził badania na 26 zarodkach od 41 do 57 dnia, oraz 160 płodach w wieku od 9—40 tygodnia. U płodów przed przystąpieniem do preparowania wykonano pomiary prącia i moszny. U czterech zarodków z 7 i 8 tygodnia oraz u dwóch płodów z 9 i 10 tygodnia pobrane prącie do badań w mikroskopie elektronowym.
Z przeprowadzonych badań wynika, że rozwój męskich zewnętrznych narządów płciowych dokonuje się w końcowym okresie zarodkowym i początkowym płodowym. Autor wyróżnił trzy okresy w rozwoju prącia: okres guzka płciowego, wyrostka płciowego oraz stadium definitywne. W badaniach mikroskopowo-elektronowych wykazano, że nabłonek pokrywający wyrostek płciowy posiada identyczną budowę z nabłonkiem płyty cewkowej.
W drugim referacie, wygłoszonym przez kol. M. Hebannwskiego ?. Kliniki Chorób Nerek AM w Gdańsku omówione były nowe poglądy na lokalizację zakażenia w narządach układu moczowego.
Na wstępie autor przedstawił współczesne poglądy na znaczenie kliniczne poszczególnych postaci zakażeń narządów układu moczowo-bakteriurii bezobjawo-wej, zapalenia bakteryjnego pęcherza, ostrego i przewlekłego odmiedniczkowego zapalenie nerek. Rewizja kryteriów histopatologicznych, na podstawie których w latach 1950—1970 tak często rozpoznawano przewlekłe Odmiedniczkowe zapalenie nerek oraz długoletnie badania nad historią naturalną różnych postaci klinicznych zakażeń układu moczowego przyczyniły się do zmiany poglądów na ich znaczenie kliniczne.
Okazało się, że przewlekłe Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest rzadszą przyczyną przewlekłej niewydolności nerek. Autor omówił szereg metod bezpośrednich i pośrednich pozwalających ustalić lokalizację zakażenia w układzie moczowym.
Autor przedstawił wyniki kilkuletnich badań nad wartością kliniczną metod serologicznych, podkreślając znaczną przydatność kliniczną testu aglutynacji pro-bówkowej. Na podstawie badań wykonanych u 240 chorych z zakażeniem układu moczowego ocenił test aglutynacji probówkowej jako badanie, które może stać się metodą rutynową w zróżnicowaniu lokalizacyjnym zakażeń narządów układu moczowego.
W roku 1974 została zaproponowana metoda oparta na wykorzystaniu zjawiska wypłukiwania bakterii z układu moczowego. Ilościowe badanie bakteriologiczne moczu przed próbą i po podaniu choremu płynu oraz furosemidu pozwala na zlokalizowanie bakteriurii. Wyniki badań nad przydatnością testu wymuszonej diurezy prowadzonych w Klinice Chorób Nerek Instytutu Chorób Wewnętrznych w Gdańsku wskazują na jego przydatność, jako jeszcze jednego badania pozwalającego na lokalizację zakażenia w układzie moczowym.
W zakończeniu autor zwrócił uwagę na konieczność wprowadzenia badań lokalizujących zakażenie w układzie moczowym ze względu na odmienne postępowanie terapeutyczne w zakażeniach miąższu nerek i w bakteryjnych zapaleniach pęcherza moczowego.
Kol K. Tarnowski (Gdańsk) wygłosił referat na temat: „Zaopatrywanie ran pęcherza moczowego u szczurów przy pomocy kleju tkankowego „Chirurcoll". Autor przedstawił wyniki badań doświadczalnych nad zastosowaniem kleju tkankowego „Chirurcoll" do zaopatrywania ran pęcherza moczowego u szczurów. Badania przeprowadzono na 88 szczurach rasy „Vistar".
Rany pęcherzy szyto katgutem chromowanym, zespalano klejem tkankowym, szyto i linię szwu pokrywano klejem, jak również ranę pęcherza zaopatrywano za pomocą umocowanej klejem łatki otrzewnowej.
Najlepsze wyniki uzyskano w grupach szczurów, których pęcherze zaopatrywano za pomocą kleju i łaty otrzewnowej. Najgorsze wyniki uzyskano w grupie szczurów, których pęcherz zaopatrywano tylko szwem katgutowym. Stosowany klej utrzymywał się przez cały okres obserwacji, do 60 dnia włącznie. Odczyn tkankowy na klej i katgut był podobny. U żadnego z badanych szczurów nie stwierdzono pooperacyjnej kamicy nerkowej.
Kol. J. Niemirowicz (Gdańsk) przedstawił wyniki wspólnej pracy z Kliniki Urologicznej Instytutu Chirurgii (Jerzy Niemirowicz, Kazimierz Adamkiewicz, Jerzy Korda) oraz z Zakładu Radiologii AMG (Olgierd Petlak) o embolizacji tętnicy nerkowej w leczeniu nowotworów nerki. Autor przedstawił 9 przypadków embolizacji tętnicy nerkowej u chorych leczonych w Klinice Urologicznej z powodu nowotworów nerek od 1977 r.
Spośród sześciu chorych po embolizacji tętnicy nerkowej zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego, dwóch miało przerzuty do innych narządów: jeden do płuc, a drugi do drugiej nerki. Zabieg operacyjny wykonywano po upływie jednej doby do sześciu miesięcy po embolizacji.
U chorych leczonych paliatywnie celem embolizacji było opanowanie krwotoków ze zmienionej nowotworowo nerki. Autorzy wyciągnęli wnioski, że w nieoperacyjnych nowotworach nerki embolizacja tętnicy nerkowej pozwala na opanowanie nawrotowych krwotoków z nowotworowo zmienionej nerki do dróg moczowych, że embolizacja tętnic nerkowych stanowi duże ułatwienie leczenia radykalnego, nie zastępuje jednak operacyjnego usunięcia nerki oraz, że embolizacja tętnicy nerkowej w znacznym stopniu ułatwia operacyjne usunięcie nerki nowotworowej i zmniejsza możliwość rozsiewu komórek nowotworowych drogą krwionośną.
Po wygłoszonych referatach odbyła się dyskusja, poruszono również kilka spraw związanych z tematyką i miejscem następnego zebrania Północno-Zachodniego Oddziału Polskiego Towarzystwa Urologicznego.