PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Sprawozdanie z XXX szkoleniowo-naukowego zebrania północno-zachodniego oddziału P.T.U.
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1980/33/1.

autorzy

Jerzy Korda

XXX zebranie szkoleniowo-naukowe Północno-Zachodniego Oddziału PTU od­było się 24.III.1979 roku. Gospodarzem zebrania był Oddział Urologiczny w Gru­dziądzu. Było to pierwsze zebranie Oddziału PTU zorganizowane przez nowy Zarząd Oddziału z siedzibą w Gdańsku. Siedzibą poprzedniego Zarządu byl Koszalin.

Powitalne słowa wygłosili Prezes Oddziału PTU Prof. dr hab. Kazimierz Adam­kiewicz, oraz gospodarz zebrania - ordynator Oddziału Urologicznego w Grudzią­dzu kol. Tadeusz Lisiak.

Tematyka zebrania była zróżnicowana, a program następujący:

1. Etapy rozwoju prącia u człowieka w życiu wewnątrzmacicznym. kol. B. Otulakowski

2. Nowe poglądy na lokalizację zakażeń w układzie moczowym, kol. M. Hebanowski

3. Przydatność kleju tkankowego do zaopatrywania ran pęcherza moczowego u szczurów. kol. K. Tarnowiecki

4. Emboliza tętnic nerkowych u chorych z nowotworem nerki, kol. J. Niemirowicz, K. Adamkiewiczż J. Korda, O. Pątlak

5. Dyskusja.

Tematem wystąpienia kol. B. Otulakowskiego (Poznań) było omówienie etapów rozwoju prącia u człowieka w życiu wewnątrzmacicznym. Autor przeprowadził badania na 26 zarodkach od 41 do 57 dnia, oraz 160 płodach w wieku od 9—40 tygodnia. U płodów przed przystąpieniem do preparowania wykonano pomiary prącia i moszny. U czterech zarodków z 7 i 8 tygodnia oraz u dwóch płodów z 9 i 10 tygodnia pobrane prącie do badań w mikroskopie elektronowym.

Z przeprowadzonych badań wynika, że rozwój męskich zewnętrznych narzą­dów płciowych dokonuje się w końcowym okresie zarodkowym i początkowym płodowym. Autor wyróżnił trzy okresy w rozwoju prącia: okres guzka płciowe­go, wyrostka płciowego oraz stadium definitywne. W badaniach mikroskopowo-elektronowych wykazano, że nabłonek pokrywający wyrostek płciowy posiada identyczną budowę z nabłonkiem płyty cewkowej.

W drugim referacie, wygłoszonym przez kol. M. Hebannwskiego ?. Kliniki Cho­rób Nerek AM w Gdańsku omówione były nowe poglądy na lokalizację zaka­żenia w narządach układu moczowego.

Na wstępie autor przedstawił współczesne poglądy na znaczenie kliniczne po­szczególnych postaci zakażeń narządów układu moczowo-bakteriurii bezobjawo-wej, zapalenia bakteryjnego pęcherza, ostrego i przewlekłego odmiedniczkowego zapalenie nerek. Rewizja kryteriów histopatologicznych, na podstawie których w latach 1950—1970 tak często rozpoznawano przewlekłe Odmiedniczkowe zapalenie nerek oraz długoletnie badania nad historią naturalną różnych postaci klinicz­nych zakażeń układu moczowego przyczyniły się do zmiany poglądów na ich znaczenie kliniczne.

Okazało się, że przewlekłe Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest rzadszą przy­czyną przewlekłej niewydolności nerek. Autor omówił szereg metod bezpośred­nich i pośrednich pozwalających ustalić lokalizację zakażenia w układzie mo­czowym.

Autor przedstawił wyniki kilkuletnich badań nad wartością kliniczną metod serologicznych, podkreślając znaczną przydatność kliniczną testu aglutynacji pro-bówkowej. Na podstawie badań wykonanych u 240 chorych z zakażeniem ukła­du moczowego ocenił test aglutynacji probówkowej jako badanie, które może stać się metodą rutynową w zróżnicowaniu lokalizacyjnym zakażeń narządów układu moczowego.

W roku 1974 została zaproponowana metoda oparta na wykorzystaniu zjawiska wypłukiwania bakterii z układu moczowego. Ilościowe badanie bakteriologiczne moczu przed próbą i po podaniu choremu płynu oraz furosemidu pozwala na zlokalizowanie bakteriurii. Wyniki badań nad przydatnością testu wymuszonej diurezy prowadzonych w Klinice Chorób Nerek Instytutu Chorób Wewnętrznych w Gdańsku wskazują na jego przydatność, jako jeszcze jednego badania pozwa­lającego na lokalizację zakażenia w układzie moczowym.

W zakończeniu autor zwrócił uwagę na konieczność wprowadzenia badań lo­kalizujących zakażenie w układzie moczowym ze względu na odmienne postępowanie terapeutyczne w zakażeniach miąższu nerek i w bakteryjnych zapaleniach pęcherza moczowego.

Kol K. Tarnowski (Gdańsk) wygłosił referat na temat: „Zaopatrywanie ran pęcherza moczowego u szczurów przy pomocy kleju tkankowego „Chirurcoll". Autor przedstawił wyniki badań doświadczalnych nad zastosowaniem kleju tkan­kowego „Chirurcoll" do zaopatrywania ran pęcherza moczowego u szczurów. Ba­dania przeprowadzono na 88 szczurach rasy „Vistar".

Rany pęcherzy szyto katgutem chromowanym, zespalano klejem tkankowym, szyto i linię szwu pokrywano klejem, jak również ranę pęcherza zaopatrywano za pomocą umocowanej klejem łatki otrzewnowej.

Najlepsze wyniki uzyskano w grupach szczurów, których pęcherze zaopatry­wano za pomocą kleju i łaty otrzewnowej. Najgorsze wyniki uzyskano w gru­pie szczurów, których pęcherz zaopatrywano tylko szwem katgutowym. Stoso­wany klej utrzymywał się przez cały okres obserwacji, do 60 dnia włącznie. Odczyn tkankowy na klej i katgut był podobny. U żadnego z badanych szczurów nie stwierdzono pooperacyjnej kamicy nerkowej.

Kol. J. Niemirowicz (Gdańsk) przedstawił wyniki wspólnej pracy z Kliniki Urologicznej Instytutu Chirurgii (Jerzy Niemirowicz, Kazimierz Adamkiewicz, Je­rzy Korda) oraz z Zakładu Radiologii AMG (Olgierd Petlak) o embolizacji tętni­cy nerkowej w leczeniu nowotworów nerki. Autor przedstawił 9 przypadków embolizacji tętnicy nerkowej u chorych leczonych w Klinice Urologicznej z po­wodu nowotworów nerek od 1977 r.

Spośród sześciu chorych po embolizacji tętnicy nerkowej zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego, dwóch miało przerzuty do innych narządów: jeden do płuc, a drugi do drugiej nerki. Zabieg operacyjny wykonywano po upływie jed­nej doby do sześciu miesięcy po embolizacji.

U chorych leczonych paliatywnie celem embolizacji było opanowanie krwoto­ków ze zmienionej nowotworowo nerki. Autorzy wyciągnęli wnioski, że w nie­operacyjnych nowotworach nerki embolizacja tętnicy nerkowej pozwala na opa­nowanie nawrotowych krwotoków z nowotworowo zmienionej nerki do dróg mo­czowych, że embolizacja tętnic nerkowych stanowi duże ułatwienie leczenia ra­dykalnego, nie zastępuje jednak operacyjnego usunięcia nerki oraz, że emboli­zacja tętnicy nerkowej w znacznym stopniu ułatwia operacyjne usunięcie nerki nowotworowej i zmniejsza możliwość rozsiewu komórek nowotworowych drogą krwionośną.

Po wygłoszonych referatach odbyła się dyskusja, poruszono również kilka spraw związanych z tematyką i miejscem następnego zebrania Północno-Zachodniego Oddziału Polskiego Towarzystwa Urologicznego.

adres autorów

Zarząd Oddziału Północno-Zachodniego PTU z siedzibą w Gdańsku
80-742 Gdańsk
ul. Prof. Z. Kieturakisa 1
Klinika Urologiczna AMG