PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Ocena przydatności laparoskopowej ureterokutaneostomii u chorych z zaawansowanymi guzami nowotworowymi, zlokalizowanymi w miednicy małej
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Maciej Szczębara, Andrzej Paradysz, Andrzej Kupilas, Marcin Życzkowski, Mieczysław Fryczkowski
Klinika Urologii w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

streszczenie

Wprowadzenie.

Metodą z wyboru w odbarczaniu zastoju moczu, spowodowanego przez ucisk lub naciekanie nieoperacyjnych guzów na dystalne odcinki moczowodów, jest wytworzenie punkcyjnej ureterokutaneostomii. Jest to metoda powtarzalna najprostsza technicznie i tania. Jej wadą, w przypadku chorych poddawanych radioterapii narządów miednicy małej jest pozostawienie spływu moczu do pęcherza. Prowadzi to niestety często, przy towarzyszących zaburzeniach w odpływie moczu z pęcherza lub towarzyszących naciekającym guzom przetokom moczowym, do powstawania groźnych i trudnych do leczenia infekcji moczopochodnych. Częstym powikłaniem jest również wypadanie drenów nefrostomii punkcyjnych, co dodatkowo uszkadza poprzednio już upośledzoną czynność nerek. Powikłania te zwykle uniemożliwiają prowadzenie radio- lub chemoterapii. W takich sytuacjach właściwsze wydaje się operacyjne wyłonienie moczowodów. W przypadku klasycznych operacji wymaga to osobnego dostępu do każdego z moczowodów i długiego okresu hospitalizacji, a towarzysząca mocznica upośledza gojenie ran skóry.

Cel pracy.

Ocena przydatności laparoskopowej ureterocutaneostomii w celu odbarczenia zastoju spowodowanego przez guzy nowotworowe miednicy małej.

Materiały i metody.

W naszym ośrodku wykonano 7 operacji laparoskopowego wytworzenia obustronnych ureterokutaneostomii. W trzech przypadkach przyczyną wodonercza był rak szyjki macicy w 4 nieopercyjny rak pęcherza moczowego. U chorych w okresie przed- i pooperacyjnym wykonywano standardowe badania laboratoryjne, w tym poziom kreatyniny i badanie moczu z posiewem. Zabieg operacyjny wykonywano z użyciem trzech portów 10 mm.

Wyniki.

Średni wiek operowanych: 58 lat, śr. czas obserwacji: 26 miesięcy. Czas zabiegu: śr. 55 min, hospitalizacji po operacji - 4 dni. Nie wystąpiły żadne powikłania śródoperacyjne u żadnego z chorych. U 3 chorych przed operacją stwierdzano ropomocz u 6 niewydolność nerek. Po operacji uzyskano ustąpienie infekcji dróg moczowych z jałowymi posiewami we wszystkich przypadkach. Niewydolność nerek, pomimo spadku kreatyniny utrzymywała się u 4 chorych w okresie obserwacji.

Wnioski.

Laparoskopowa ureterokutaneostomia zapewnia ustąpienie dolegliwości i poprawę czynności nerek. Umożliwia opanowanie infekcji dróg moczowych i prowadzenie bezpiecznej radioterapii. Pozwala na wykonywanie obustronnego zabiegu z jednego dostępu operacyjnego, co zmniejsza ryzyko powikłań związanych z gojeniem ran. Stwarza możliwość jednoczesnej oceny zaawansowania guzów nowotworowych w miednicy.