PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Dr wszecbnauk lekarskich Arno Kleszczelski (1899—1970)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1991/44/3.

autorzy

Romuald Pietraszun
Z Kliniki Urologii Akademia Medycznej w Gdańsku

Dr wszechnauk lekarskich (doctor medicinae universae) Arno Kleszczelski urodził się 10 stycznia 1899 roku w Bielsku Podlaskim jako syn lekarza dentysty Józefa i matki Marii Sztajnberg.

Gimnazjum ukończył w Łodzi w 1917 roku i w tym samym roku wyjechał na studia uniwersyteckie do Wiednia. Dyplom doktora wszechnauk lekarskich otrzymał w 1928 roku. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1928/30 w 69 pp w Gnieźnie nostryfikował dyplom na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1930 roku.

Pracę zawodową rozpoczął w 1930 roku w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Łodzi, początkowo na oddziale ginekologicznym, a później na Oddziele chirurgicznym, kierowanym przez prof. dr Wincentego Tomaszewicza. W latach 1933/34 specjalizował się w Klinice Urologicznej prof. Bluma we Wiedniu. W 1937 roku powrócił na oddział chirurgiczny prof. Tomaszewicza, opiekując się chorymi urologicznymi.

W latach 1937/38 pracował w Szpitalu Miejskim w Radogoszczy, gdzie prowadził samodzielnie łóżka urologiczne. Od 1938 roku do wybuchu II. Wojny Światowej pracował w Szpitalu Starozakonnych (nazywanym Szpitalem Poznańskich, obecnie Instytut Kardiologii AM, ul. Sterlinga 1/3). W czasie okupacji niemieckiej przebywał w getcie w Łodzi i w Warszawie oraz był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Stutthofie, Dreźnie, Pirnie i Terezinie.

Powrócił do Kraju w 1945 roku i (rozpoczął pracę w Ubezpieczalni Społecznej w Łodzi i jako woluntariusz w tworzącej się Klinice Chirurgicznej prof. Tomaszewicza, W 1947 roku zostaje mianowany adiunktem III. Kliniki Chirurgicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1947 do 1959 roku prowadzi wydzielony odcinek urologiczny Kliniki, liczący 25 łóżek. W 1959 roku obejmuje stanowisko ordynatora w nowo powstałym Oddziele urologicznym im. Mikołaja Pirogowa w Łodzi. Stanowisko to piastuje do chwili przejścia na emeryturę w 1960 roku.

Dr Arno Kleszczelski był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy w 1938 roku z córką lekarza Izabellą Abrutin, z którą miał córkę Irenę, zamordowaną w czasie okupacji przez Niemców w więzieniu warszawskim. Żona zmarła w 1954 roku. Ponownie ożenił się z Janiną Lachma-jer, z którą miał córkę Annę urodzoną w 1962 roku.

Dr. Arno Kleszczelski był członkiem Polskiego Towarzystwa Urologicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Urologicznego oraz Towarzystwa Chirurgów Polskich.

Zmarł 20 marca 1970 roku, przeżywszy 71 lat.

piśmiennictwo

  1. 1. Cieśliński St., Kleszczelski A., Wochna Z.: Przyczynek do rozpoznania i le-ozenie tkanki okołopachwinowej. Lek. Woj., 1950, 32, 4, 352. —
  2. 2. Kleszczelski A.: Przypadki gruźlicy narządów moczowych w III. Klinice Chirurgicznej AM w Łodzi, Urol. Pol., 1952, 3, 28. —
  3. 3. Kleszczelski A.: Z dziedziny błędów rozpoznawczych w gruźlicy narządów moczowych. Urol. Pol., 1951, 3, 66. —
  4. 4. Kleszczelski A.: W sprawie uproszczenia techniki podwiązywania przewodów na-sieninyoh w związku z wycięciem gruczolaka stercza. Urol. Pol., 1954, 4a, 209. —
  5. 5. Kleszczelski A.: Przegląd przypadków tzw. „przerostu gruczołu krokowego\\\". Urol. Pol., 1954, 6, 138, —
  6. 6. Kleszczelski A.: Przypadek raka stercza z przerzutami do pachwinowych węzłów limfatycznych i skóry napletka. Urol. Pol., 1956, 9, 73. —
  7. 7. Kleszczelski A.: Profesor Wincenty Tomaszewicz, sylwetka uczonego i społecznego działacza. Pol. Przeg. Chir., 1959, 31, 12, 1281. —
  8. 8. Kleszczelski A., Cieśliński St.: Odległy wynik operacji Puigverta. Pol. Przeg. Chir., 1959, 31, 12, 1349. —
  9. 9. Kleszczelski A.: Pierwotny rak cewki męskiej. Pol. Przeg. Chir. 1959, 31, 12, 1357.

adres autorów

dr med. Romuald Pietraszun, 90-531 Łódź, Wólczańska 195, Szpital im. M. Pirogowa, Oddział Urologii