autorzy
-
Romuald Pietraszun
- Z Kliniki Urologii Akademia Medycznej w Gdańsku
Dr wszechnauk lekarskich (doctor medicinae universae) Arno Kleszczelski urodził się 10 stycznia 1899 roku w Bielsku Podlaskim jako syn lekarza dentysty Józefa i matki Marii Sztajnberg.
Gimnazjum ukończył w Łodzi w 1917 roku i w tym samym roku wyjechał na studia uniwersyteckie do Wiednia. Dyplom doktora wszechnauk lekarskich otrzymał w 1928 roku. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1928/30 w 69 pp w Gnieźnie nostryfikował dyplom na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1930 roku.
Pracę zawodową rozpoczął w 1930 roku w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Łodzi, początkowo na oddziale ginekologicznym, a później na Oddziele chirurgicznym, kierowanym przez prof. dr Wincentego Tomaszewicza. W latach 1933/34 specjalizował się w Klinice Urologicznej prof. Bluma we Wiedniu. W 1937 roku powrócił na oddział chirurgiczny prof. Tomaszewicza, opiekując się chorymi urologicznymi.
W latach 1937/38 pracował w Szpitalu Miejskim w Radogoszczy, gdzie prowadził samodzielnie łóżka urologiczne. Od 1938 roku do wybuchu II. Wojny Światowej pracował w Szpitalu Starozakonnych (nazywanym Szpitalem Poznańskich, obecnie Instytut Kardiologii AM, ul. Sterlinga 1/3). W czasie okupacji niemieckiej przebywał w getcie w Łodzi i w Warszawie oraz był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Stutthofie, Dreźnie, Pirnie i Terezinie.
Powrócił do Kraju w 1945 roku i (rozpoczął pracę w Ubezpieczalni Społecznej w Łodzi i jako woluntariusz w tworzącej się Klinice Chirurgicznej prof. Tomaszewicza, W 1947 roku zostaje mianowany adiunktem III. Kliniki Chirurgicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1947 do 1959 roku prowadzi wydzielony odcinek urologiczny Kliniki, liczący 25 łóżek. W 1959 roku obejmuje stanowisko ordynatora w nowo powstałym Oddziele urologicznym im. Mikołaja Pirogowa w Łodzi. Stanowisko to piastuje do chwili przejścia na emeryturę w 1960 roku.
Dr Arno Kleszczelski był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy w 1938 roku z córką lekarza Izabellą Abrutin, z którą miał córkę Irenę, zamordowaną w czasie okupacji przez Niemców w więzieniu warszawskim. Żona zmarła w 1954 roku. Ponownie ożenił się z Janiną Lachma-jer, z którą miał córkę Annę urodzoną w 1962 roku.
Dr. Arno Kleszczelski był członkiem Polskiego Towarzystwa Urologicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Urologicznego oraz Towarzystwa Chirurgów Polskich.
Zmarł 20 marca 1970 roku, przeżywszy 71 lat.
piśmiennictwo
- 1. Cieśliński St., Kleszczelski A., Wochna Z.: Przyczynek do rozpoznania i le-ozenie tkanki okołopachwinowej. Lek. Woj., 1950, 32, 4, 352. —
- 2. Kleszczelski A.: Przypadki gruźlicy narządów moczowych w III. Klinice Chirurgicznej AM w Łodzi, Urol. Pol., 1952, 3, 28. —
- 3. Kleszczelski A.: Z dziedziny błędów rozpoznawczych w gruźlicy narządów moczowych. Urol. Pol., 1951, 3, 66. —
- 4. Kleszczelski A.: W sprawie uproszczenia techniki podwiązywania przewodów na-sieninyoh w związku z wycięciem gruczolaka stercza. Urol. Pol., 1954, 4a, 209. —
- 5. Kleszczelski A.: Przegląd przypadków tzw. „przerostu gruczołu krokowego\\\". Urol. Pol., 1954, 6, 138, —
- 6. Kleszczelski A.: Przypadek raka stercza z przerzutami do pachwinowych węzłów limfatycznych i skóry napletka. Urol. Pol., 1956, 9, 73. —
- 7. Kleszczelski A.: Profesor Wincenty Tomaszewicz, sylwetka uczonego i społecznego działacza. Pol. Przeg. Chir., 1959, 31, 12, 1281. —
- 8. Kleszczelski A., Cieśliński St.: Odległy wynik operacji Puigverta. Pol. Przeg. Chir., 1959, 31, 12, 1349. —
- 9. Kleszczelski A.: Pierwotny rak cewki męskiej. Pol. Przeg. Chir. 1959, 31, 12, 1357.
adres autorów
dr med. Romuald Pietraszun, 90-531 Łódź, Wólczańska 195, Szpital im. M. Pirogowa, Oddział Urologii
|