KOD: 13.2 - Zaburzenia wzwodu u chorych stosujących substancje dopingujące bez wskazań medycznych
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Roland Dadej ¹, Leszek Michalak ¹, Brunon Dadej ², Michał Krawczyński ¹, Zbigniew Kwias ¹

¹ Katedra i Klinika Urologii AM w Poznaniu
² Poradnia Urologiczna, NZOZ Centrum Medyczne HCP w Poznaniu

streszczenie

Wprowadzenie. Dążenie do poprawy wydolności fizycznej organizmu, przyrostu siły i masy mięśniowej przybierać może patologiczne formy. Dla uzyskania szybkich efektów używane są często substancje o silnym działaniu anabolicznym. Jest to szczególnie widoczne w grupie mężczyzn uprawiających sporty siłowe. Stosowanie środków anabolicznych poważnie zakłóca gospodarkę hormonalną i jest przyczyną zaburzeń funkcji seksualnych.

Cel pracy. Ocenie poddano częstość występowania, nasilenie i charakter zaburzeń wzwodu w grupie młodych mężczyzn stosujących substancje anaboliczne bez wskazań medycznych jako środki dopingujące w sportach siłowych.

Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 61 mężczyzn w wieku 18-33 lat (średnio 23), uprawiających sporty siłowe, którzy stosowali środki anaboliczne w celu poprawy wydolności fizycznej i przyrostu masy i siły mięśniowej, bez wskazań medycznych i poza kontrolą lekarską. Rodzaj przyjmowanych preparatów był zbliżony. Chorzy poddani zostali pełnemu badaniu lekarskiemu oraz samodzielnie wypełniali kwestionariusz International Index of Erectile Function-5 (IEEF-5). Oceniano występowanie i nasilenie zaburzeń wzwodu (ED), czas od rozpoczęcia stosowania środków do wystąpienia zaburzeń wzwodu, czas od rozpoczęcia dopingu do wystąpienia innych niż ED problemów zdrowotnych, oraz czas od wystąpienia zaburzeń erekcji do zgłoszenia się do leczenia. Wyniki poddano analizie statystycznej,

Wyniki. W badanej populacji częstość zaburzeń wzwodu wynosiła 84% (w każdym nasileniu, IEEF-5 średnio 13,67, min. 7, max 21, odchylenie std. 3,71). Problem dotyczył 51 mężczyzn, zaś udział w badaniu i chęć dalszej terapii zadeklarowało 31 chorych. Wśród tej populacji wartości punktowe wg IEEF-5 wyniosły średnio 14,97 (min. 7 - max 21, odchylenie std. 3,52). Czas od rozpoczęcia stosowania dopingu do wystąpienia zaburzeń wzwodu wyniósł średnio 5,23 miesięcy (min. 1, max 12, odchylenie std. 3,40), inne problemy zdrowotne wystąpiły średnio po 7,06 miesiącach (min. 1, max 20, odchylenie std. 4,69), od wystąpienia dysfunkcji erekcyjnej chorzy oczekiwali średnio 5 miesięcy (min. 1, max 12, odchylenie std. 3,4), zanim zgłosili się do leczenia. Mimo dolegliwości bezpośrednio związanych z ubocznymi działaniami substancji, 17 mężczyzn nie odstawiło środków do czasu wizyty lekarskiej. Zaburzenia wzwodu poprzedzały pojawienie się innych dolegliwości o średnio 1,83 miesiąca.

Wnioski. Przyjmowanie substancji o działaniu anabolicznym w sposób niekontrolowany i bez wskazań medycznych w głębokim stopniu zakłóca homeostazę organizmu. Problemy zdrowotne pojawiają się już po kilku miesiącach, zaś pierwszym czynnikiem przepowiadającym wystąpienie poważnych dolegliwości są zaburzenia wzwodu, które dotyczą 8 na 10 mężczyzn w tej grupie. Dysfunkcja erekcyjna zwykle objawia się w znacznym nasileniu. Mimo dolegliwości ponad połowa mężczyzn nadal przyjmuje substancje anaboliczne.