autorzy
-
Lucjan Hermelin, Sławomir Wrzecion
- Z Oddziału Urologicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie
Ordynator: dr med. S. Taraszkiewicz
Z Zakładu Patomorfologii Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie
Kierownik: lek. med. S. Wrzecion
Dyrektor Szpitala: lek. med. A. Korniak
słowa kluczowe
-
najądrze ? przerzut raka nerki
streszczenie
- Przedstawiono przypadek chorego z rzadko spotykanym przerzutem raka nerki
- do najądrza.
Przerzuty nowotworu złośliwego do najądrza należą do rzadko spotykanej
patologii tego narządu. W piśmiennictwie indeksowanym w międzynarodowym systemie MEDLINE w latach 1966-1994 podano opisy tylko czterech przypad- ków przerzutu raka nerki do najądrza (3, 5, 6, 7).
Chory M.M., lat 66, został przyjęty do Oddziału Urologicznego 13.05.1994 r.
z rozpoznaniem przewlekłego zapalenia lub nowotworu lewego najądrza, które od lutego było leczone zachowawczo w przychodni ? bez poprawy. Z wywia- du od chorego ustalono, że w 1976 r. był leczony operacyjnie z powodu guza mięśni prawego ramienia. Histopatologicznie stwierdzono obraz nowotworu zło- śliwego o niecharakterystycznym wyglądzie komórek. Preparaty konsultowała doc. dr hab. med. M. Dąbska w Instytucie Onkologii w Warszawie. Ustalono rozpoznanie Sarcoma epithelioides. Później wystąpiło samoistne złamanie ko- ści ramiennej w okolicy przebytej resekcji ? leczone skutecznie przez opera- cyjne zespolenie odłamów. Chory pozostawał pod kontrolą Zespołu Onkolo- gicznego, a kontrolne badania nie wykazały wznowy miejscowej ani przerzu- tów mięsaka. Przed 7 laty chory miał kilka napadów kolki nerkowej lewostron- nej, po których wydalił kamienie moczowe. W roku 1991 przebył operację wy- cięcia tętniaka aorty brzusznej z wszczepieniem protezy naczyniowej rozwidlo- nej. W grudniu 1993 roku stwierdzono u chorego nowotwór lewej nerki. 25.01.1994 r. w Oddziale Urologicznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie wykonano lewostronną nefrektomię i splenektomię (z powodu nacieku otrzewnej przy górnym biegunie nerki, od którego nie udało się oddzie- lić śledziony bez jej uszkodzenia). Węzły chłonne przy aorcie nie były powiększo- ne. Badanie histopatologiczne: w nadesłanym materiale stwierdzono guz o śre- dnicy około 15 cm obejmujący prawie całą nerkę i naciekający torebkę tłu- szczową. Rozpoznanie: Carcinoma renis GIV (sarcomtoid type). Ponadto stwier- dzono niewielką domieszkę utkania jasnokomórkowego G II. Nie stwierdzono naciekania nadnercza, naczyń wnęki ani śledziony. Preparaty konsultował prof. dr hab. med. J. Lubiński z Zakładu Patomorfologii i Genetyki PAM. Chorego po niepowikłanym przebiegu pooperacyjnym wypisano w stanie dobrym w ósmym dniu po zabiegu.
Przy przyjęciu chorego do Oddziału Urologicznego w maju 1994 r. stwier-
dzono w stanie miejscowym, że lewe jądro otoczone jest wodniakiem, a lewe najądrze jest twarde, pogrubiałe, nierówne i miernie bolesne. Węzły chłonne obwodowe nie powiększone. W dniu 17. 05. 1994 r. z cięcia w pachwinie usunię- to lewe jądro wraz z powrózkiem nasiennym. Na przekroju stwierdzono, że jądro nie jest zmienione, a w najądrzu jest guz brązowawy o wyglądzie zraziko- watym i wymiarach 3×1,5 cm. Rozpoznanie histopatologiczne: Metastases car cinomatosae epididymidis. Obraz odpowiada przerzutom raka nerki o utkaniu mięsakowatym. Preparaty konsultował prof. dr hab. med. W. Domagała z Zakła- du Patomorfologii Nowotworów PAM. Przebieg pooperacyjny był niepowikła- ny. Chorego wypisano w stanie dobrym w trzecim dniu po zabiegu. Późniejsze badania w Szpitalu Rejonowym w miejscu zamieszkania wykazały przerzuty no- wotworowe w wątrobie i jelicie grubym. Chory zmarł w domu w lipcu 1994 r. Badania sekcyjnego nie wykonano.
OMÓWIENIE
Spośród opisanych przypadków klinicznych przerzutów nowotworów złośli-
wych do najądrza najwięcej pochodziło z raka stercza (4, 8,9). Czasem przerzut ten był pierwszym objawem choroby nowotworowej, ale częściej występował u chorych z już wcześniej ustalonym rozpoznaniem. Stąd sugestia, aby w lecze- niu raka stercza wykonywać raczej orchiektomię całkowitą, a nie podtorebkową (9). Znacznie rzadziej stwierdzano przerzuty do najądrza nowotworów z innych narządów (jelita grubego, żołądka, jądra, nerki, płuca, pęcherza moczowego, sutka (2, 11)). Wśród możliwych dróg powstawania przerzutów raka nerki do najądrza wymienia się drogi chłonne, żyły jądrowe i sploty żylne kręgowe, tęt- nice jądrowe i nasieniowodowe (komórki nowotworowe, które przedostały się przez krążenie płucne).
Typ utkania raka nerki ma wyraźny wpływ na przebieg choroby nowotworo-
wej i powstawanie przerzutów. Thoenes i wsp. stwierdzili, że postać mięsako- wata raka jasnokomórkowego odznacza się dużą agresywnością i rozpoznanie tego typu raka zdecydowanie pogarsza rokowanie (10).
Benington i Beckwith w szczegółowych badaniach sekcyjnych ustalili czę-
stość występowania przerzutów raka nerki do różnych narządów. Dla najądrzy wskaźnik wyniósł 2% (1). Tak mała ilość opisanych przypadków u chorych leczonych urologicznie świadczy o tym, że ogromna większość tych przerzu- tów nie daje objawów klinicznych i pozostaje nie rozpoznana.
piśmiennictwo
- (1) Benington J., Beckwith J.: Atlas of tumor pathology, fascicle 12, Washington, Ar-
- med Forces Institute of Pathology, 1975.
- (2) Carnero-Bueno J., Teruel del Valle A., Martin de Soto A.: Metastasis epididymaria
- de un cancer de mama. Actas Urol. Esp. 1990, 14(2), 150-151.
- (3) Debre B., Benoit G., Steg A.: Metastases epididymaires et testiculaires. Nouv. Pres-
- se Med., 1979, 8(28), 2345-2346.
- (4) Markovic B.: Metastase de Tepididyme revelant un cancer de la prostate. Ann. Urol.
- Paris., 1988, 22(6), 440-441.
- (5) Mirsamatov M., Blagodarov V:. Redkoje nabliudenie gipernefroidnogo raka pochki s
- metastazom v pridatok iaichka. Klin. Khir., 1968, 5, 66-67.
- (6) Muller R, Hammer C: Nebenhodentumor-Spatmetastase eines hypernephroiden
- Karzinoms. Z. Urol. Nephrol., 1978, 71(2), 129-130.
- (7) Panchev R, Simeonov P.: Sluchai na metastaza ot bubrechen kartsinom v epididy-
- ma. Khirurgiia-Sofia., 1989, 42(4), 74-75.
- (8) RizkC, ScholesJ., ChenS., WardJ., RomasN.: Epididymal metastasis from prosta-
- tic carcinoma. Urology., 1990, 36(6), 526-530.
- (9) Sneiders A., Heller J.: Epididymal metastasis from prostatic carcinoma. Br. J. Urol.,
- 1990, 66(3), 325-326.
-
- (10) Thoenes W., Stórkel S., Rumpelt H.: Histopatology and classification of renal cell
- tumors. Path. Res. Pract., 1986, 181, 125-143.
- (11) Wachtę! T., Mehan D.: Metastatic tumors of the epididymis. J. Urol., 1970, 103(5),
- 624-627.
|