PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

DWA ZABIEGI PRZEZSKÓRNE NA JEDYNEJ NERCE
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1990/43/1.

autorzy

Andrzej Gomuła
Z Kliniki Urologii Instytutu Chirurgii CSK WAM w Warszawie Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. B. Stawarz

streszczenie

Przedstawiono chorą, której usunięto na drodze przezskórnej ka­mień z jedynej nerki. V tej samej chorej 10 miesięcy później dokonano wewnętrznego nacięcia zwężenia połączenia miedniczkowo-moczowodo­wego na drodze przezskórnego zabiegu endoskopowego.

Wprowadzenie zabiegów przezskórnych, a zwłaszcza przezskórnego usuwania kamieni nerkowych (PCNL) i endoskopowych zabiegów na po­łączeniu miedniczkowo-moczowodowym (m?m), stworzyło nowe możli­wości operacyjne w urologii (1, 2, 3).

Poniżej przedstawiamy chorą, u której wykonano 2 zabiegi przez­skórne na jedynej nerce.

OPIS PRZYPADKU

Chora lat 49, (Nr hist. chor. 19326/87), z roponerczem kamiczym jedynej nerki prawej. Wykonano przetokę nerkową; w czasie operacji nie odnaleziono w nerce złogu. Po 21 dniach przez istniejącą przetokę usunięto złóg. W 10 miesięcy później chora zaczęła odczuwać osłabienie, dolegliwości dyspeptyczne, bóle prawej okolicy lędźwiowej. Stężenie kreatyniny w surowicy krwi wynosiło 407 ?mol/1. W badaniu usg stwierdzono poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego (ukm) jedynej ner­ki. Wytworzono przezskórną przetokę nerkową. Pielografia i Ureterografia wyka­zały zwężenie połączenia m?m (ryc. 1 i 2).

Przez kanał przetoki wprowadzono do nerki ureterotom Sachsego i wykonano wewnętrzne nacięcie połączenia m?m. Przed zabiegiem wprowadzono do moczo­wodu od strony pęcherza cewnik Nr 9 Charr. Podany przez ten cewnik środek cieniujący wykazał istnienie śladowej drożności połączenia m?m. W czasie zabiegu nefroskopowego nacięto połączenie m?m na powierzchni przylegającej do dolnego bieguna nerki. Następnie wciągnięto cewnik moczowodowy do nerki i przez kanał przetoki wydobyto jego koniec ponad powierzchnię skóry. Do cewnika moczowodo­wego przymocowano na długiej, podwójnie złożonej nici nylonowej, moczowodowy koniec cewnika Cummings?Malecota. Pociągając drugi, wystający z cewki mo­czowej, koniec cewnika moczowodowego wprowadzono do moczowodu nici ny­lonowe, a pociąganie nici pozwoliło na wprowadzenie do moczowodu cienkiego za­kończenia cewnika Cummings?Malecota. Odcięcie węzła zlokalizowanego na cew­niku moczowodowym, a następnie pociąganie za jedną z nici pozwoliło na całko­wite jej usunięcie, przy prawidłowej pozycji w moczowodzie cewnika szynującego połączenie m?m. Po zabiegu pozostawiono w nerce cewnik Cummings?Malecota na 21 dni. Urografia w 6 miesięcy po zabiegu wykazała prawidłowe przechodzenie moczu do pęcherza ? na zdjęciu po 25 minutach stwierdzono, poza uwidocznieniem ukm nerki, dobrze zakontrastowany pęcherz moczowy (ryc. 3). Uznano to za dowód dobrej czynności wydzielniczej i wydalniczej jedynej nerki. Badania biochemiczne krwi w normie.

OMÓWIENIE

Wykonywanie zabiegu przezskórnego na jedynej nerce jest przeciw­wskazane z powodu mogącego wystąpić w czasie zabiegu krwawienia z nerki. Innym przeciwwskazaniem do zabiegu przezskórnego jest zabu­rzenie hemostazy, które występuje u chorych z niewydolnością nerek

(1, 2).

W sytuacji, kiedy u przedstawianej chorej istniała już przetoka ner­kowa, wytworzona na drodze operacyjnej, przezskórne usunięcie kamie­nia nerkowego wydawało się być postępowaniem logicznym.

Stwierdzenie narastania mocznicy z powodu zwężenia połączenia m?m w 10 miesięcy po PCNL było bezwzględnym wskazaniem do wy­tworzenia przetoki nerkowej. Wprowadzenie do nerki cewnika moczowo­dowego na drodze cystoskopowej było niemożliwe z ww powodu. Wy­tworzenie przetoki nerkowej na drodze operacyjnej u chorej po 2 ope­racjach na jedynej nerce, wykonanych w ostatnich 10 miesiącach, mogło wiązać się z dużymi trudnościami w uwolnieniu nerki czy wypreparo­waniu jej wnęki. Dlatego wytworzono przezskórną przetokę nerkową. Z tych samych powodów uznano, że dokonanie wewnętrznego nacięcia połączenia m?m przez istniejący kanał przetoki nerkowej będzie łat­wiejsze niż operacja na połączeniu m?m.

piśmiennictwo

  1. 1. Inglis J. A., Tolley D. A.: Ureteroscopic pyelolysis for pelviureteric junction obstruction. Br. J. Urol, 1986, 58, 250. ? 2. Perlmutt L. U., Braun S. D? Newman C. E., Oke E. J,, Dunnick N. R.: Percutaneous intervention in the Solitary kidney. Cardkwasc. Intervent. Radiol., 1987, 10, 223. ? 3. Ramsay J. W., Miller R. A., Kel­lett M. J,, Blackford H. N., Wickham J. E. A., Whitfield N. N.: Percutaneous pyelo­lysis: indications, complications, and results. Br. J. Urol., 1984, 56, 586.