PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne
list of articles:


Article published in Urologia Polska 1989/42/3.

authors

Krzysztof Szkarłat
Z Kliniki Urologii Instytutu Chirurgii AM w Gdańsku Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. K. Adamkiewicz

summary

Gospodarzem Sympozjum był prof. P. Sauvage, kierownik Kliniki Chirurgii Dziecięcej Szpitala Hautepierre w Strasburgu. Uczestniczyli w nim m. in. prof. Schulman z Brukseli, prof. Dodat z Lyonu, dr Valla z Nicei oraz dr Viville ze Strasburga.
W pierwszej części Sympozjum wyświetlono kilka filmów video, przedstawia­jących technikę zabiegu ostrzyknięcia ujścia moczowodowego i sprzęt używany do iniekcji. Następnie przedstawiono wyniki leczenia z poszczególnych ośrodków Fran­cji i Belgii.
Z ankiety przeprowadzonej przez prof. Sauvage wynika, że teflonu do endo­skopowego leczenia odpływu pęcherzowo-moczowodowego użyto we Francji u 760 dzieci (1170 moczowodów). Było to 1067 moczowodów z odpływem pierwotnym i 103 moczowody z odpływem wtórnym. Leczono wszystkie stopnie odpływu pę­cherzowo-moczowodowego. Sukces, tj. ustąpienie odpływu, uzyskano po iniekcji teflonu w okolicę części śródściennej 958 z 1170 leczonych moczowodów tj. w 72,0%. Niepowodzenia wiązano ze złą techniką wstrzyknięcia pasty teflonowej (naj­częściej bocznie w stosunku do ujścia moczowodowego) lub z jej zbyt małą ilością użytą do iniekcji.
Omówiono wskazania do leczenia endoskopowego
Przedstawiono następnie sposoby pooperacyjnej kontroli leczonych dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem roli USG. Większość autorów wykonuje kontrolną cystografię po 3 miesiącach od iniekcji. Urografię wykonuje się po 3 miesiącach lub po roku od zabiegu.
Drugą część spotkania rozpoczęto przedstawieniem teflonu jako związku che­micznego. Omówiono historię jego powstania i zastosowanie w medycynie.
Tematem następnego wystąpienia były doświadczenia prowadzone na zwierzę­tach i prace kliniczne dotyczące możliwości migracji cząsteczek teflonu w żywym organizmie. Na tym tle przedstawiono punkt widzenia anatomopatologa. Podkre­ślono, że w pracach laboratoryjnych znaleziono teflon w płucach i węzłach chłon­nych badanych zwierząt. Również w regionalnych węzłach chłonnych, u niektórych dzieci operowanych z powodu przetrwania odpływu pęcherzowo-moczowodowego po iniekcji teflonu, znaleziono cząsteczki tego związku. W dyskusji stwierdzono jednak, że w obserwacji klinicznej (sięgającej np. w Irlandii 4 lat) nie stwierdzono żadnych skutków ubocznych związanych z wstrzyknięciem pasty teflonowej.
W następnych referatach przedstawiono zastosowanie teflonu u dzieci z po­dwójnym ujściem moczowodowym. Podkreślono znacznie większe trudności tech­niczne związane z zabiegiem. Omówiono również leczenie odpływu współistnieją­cego z ureterocele i u chorych z pooperacyjnym przetrwaniem odpływu.
Sympozjum zakończyło się wnioskiem, że odpływ pęcherzowo-moczowodowy można leczyć na drodze endoskopowej. Problemem pozostaje dobór odpowiedniego materiału do iniekcji. Jak narazie najlepszym materiałem jest pasta teflonowa, jed­nak jej zastosowanie wymaga wnikliwej obserwacji leczonych dzieci i rozważenia możliwości powikłań.