PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

WYNIKI NIEOPERACYJNEGO LECZENIA ZAAWANSOWANYCH PRZERZUTÓW DO WĘZŁÓW CHŁONNYCH NIENASIENIAKÓW JĄDRA (STADIUM T1-4 N3_4 M0)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1987/40/4.

autorzy

Krzysztof Szkarłat, Kazimierz Adamkiewicz
Z Kliniki Urologii Instytutu Chirurgii AM w Gdańsku
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. K. Adamkiewicz
Dyrektor Instytutu: prof. dr hab. med. J. Lipiński

streszczenie

Przedstawiono i omówiono wyniki leczenia 18 chorych na zarod­kowe nienasieniakowate nowotwory jądra w stadium T1-4 N3_4 M0, u których nie wykonywano limfadenektomii zaotrzewnowej. Z 12 cho­rych poddanych chemioterapii żyje 5 w tym 2 bez objawów choroby nowotworowej.

Nowotwory złośliwe jądra cechuje duża skłonność do tworzenia przerzutów. Szerzą się one głównie drogami chłonnymi (1, 5).

W celu uzyskania informacji o wartości sposobu leczenia chorych z nienasieniakiem, postanowiliśmy skontrolować wyniki uzyskane w grupie chorych z zaawansowanymi przerzutami w węzłach chłonnych (N3_4), bez przerzutów odległych (Mo), u których nie wykonano limfa­denektomii. Porównywalność danych osiągnęliśmy stosując klasyfika­cję TNM (2).

Od marca 1975 do końca 1986 leczono w Klinice Urologii w Gdańsku 148 chorych z powodu nowotworu zarodkowego jądra nie będącego na­sieniakiem. Z grupy tej u 18 chorych, ze względu na zaawansowanie procesu nowotworowego, po hemikastracji nie wykonano limfadenek­tomii. Zaawansowanie choroby określaliśmy na. podstawie rtg klatki piersiowej, urografii, limfografii, TK jamy brzusznej oraz badania kli­nicznego. Omawiani w niniejszej pracy chorzy mieli znacznie powięk­szone i tworzące pakiety węzły chłonne zaotrzewnowe, powiększone węzły chłonne śródpiersia lub twarde i wyraźnie wyczuwalne węzły chłonne nadobojczykowe.

Wiek tych chorych wahał się od 16 do 37 lat (średnio 26 lat).

Wynik badania histologicznego nowotworu z usuniętego jądra umiesz­czono w tabeli I.

Wynik leczenia wszystkich 18 chorych przedstawiono w tabeli II.

Jak wynika z tabeli II u 9 chorych, po uwzględnieniu wyników ba­dań dodatkowych i badania klinicznego, zrezygnowano z otwarcia jamy brzusznej. U innych 9 chorych wykonano laparotomię, w czasie której po stwierdzeniu niemożności usunięcia węzłów chłonnych, ograniczono się do biopsji.

Z 18 omawianych chorych 3 odmówiło dalszego leczenia i zmarło w przeciągu roku od rozpoznania choroby. Trzech innych chorych pod­dano radioterapii. Ten sposób leczenia okazał się nieskuteczny. Wszyscy chorzy wkrótce zmarli z powodu postępu choroby nowotworowej.

U 12 chorych zastosowano wielolekową chemioterapię. Zmarło 7, żyje 5. Szczegółowe wyniki leczenia, oraz schemat zastosowanych cyto­statyków prezentujemy w tabeli III.

Jak wynika z tabeli III, wszyscy chorzy leczeni według schematu Li (aktynomycyna, methotrexat, chlorambucil) oraz Samuelsa (vinblas-tyna, bleomycyna) zmarli. Spośród 5 chorych leczonych według sche­matu Einhorna (vinblastyna, bleomycyna, cisplatyna) 2 żyje bez obja­wów choroby nowotworowej. Okres ich obserwacji wynosi 36 i 20 miesięcy. Trzech pozostałych chorych jest w trakcie przyjmowania cyto­statyków. Wykonane zdjęcia rtg klatki piersiowej, TK jamy brzusznej i poziomu znaczników nowotworowych w surowicy krwi wykazały zmniejszenie się pakietów powiększonych węzłów chłonnych, brak zmian w płucach i powrót markerów do wartości prawidłowych. Okres obser­wacji tych chorych wynosi 18, 12 i 3 miesiące.

DYSKUSJA

Z 12 chorych z zaawansowanymi, nieoperacyjnymi przerzutami no­wotworowymi w węzłach chłonnych, których poddano chemioterapii żyje 5 (41,6%). Dwóch z tych chorych (16,6%) nie ma objawów choroby no­wotworowej. Agresywna chemioterapia, a zwłaszcza wprowadzenie cis­platyny, znacznie poprawiło wyniki leczenia w tej grupie chorych.

W stadium N3_4 trudno jest uznać za leczenie radykalne operacyjną limfadenektomię zaotrzewnową. Z tego powodu po operacji stosuje się dodatkowo chemioterapię. Wydaje się nam więc celowe odwrócenie ko­lejności leczenia i zastosowanie w pierwszym etapie chemioterapii, a w przypadkach niecałkowitej remisji potwierdzonej badaniami dodatko­wymi, rozważenie zastosowania innego schematu chemioterapii lub ope­racyjnego usunięcia pozostałości nowotworu. Pogląd ten podzielają rów­nież inni autorzy (3, 4).

WNIOSKI

1.Leczenie cystostatykami nawet zaawansowanych, nieoperacyjnych przerzutów do węzłów chłonnych w nienasieniakach jądra, daje szansę długotrwałego przeżycia, a być może także pełnego wyleczenia.

2.Po wprowadzeniu do leczenia cisplatyny uzyskano wyraźną poprawę wyników chemioterapii.

piśmiennictwo

  1. 1. Adamkiewicz K.." Klasyfikacja i zasady leczenia nowotworów jądra z pier­wotnej komórki płciowej. Urol. Pol., 1982, 3?4, 125. ? 2. Harmer M.: TMN cla-sification of malignant tumor. U.I.CC. Geneva, 1978. ? 3. Swanson D., Logothetis C, Samuels M.: Primary Chemiotherapy with selective retroperitoneal lymphade­nectomy for clinical stage II nonseminomatous germ cell testicular tumors. XX Kongress der Internationalen Gesellschaft fur Urologie, Wien, Abstracts, 1985, 77. ? 4. Vahlensieck W., Jaeger N.: Concept and results of therapy for advanced, non seminomatous testicular tumors. XX Kongress der Internationalen Gesellschaft fur Urologie, Wien, Abstracts, 1985, 80. ? 5. Zieliński J.: Onkologia urologiczna. PZWL, Warszawa 1981, 253.