PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Wspomnienie pośmiertne - dr med. Konrad Lange
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1987/40/1.

autorzy

Jan Leńko

W dniu 22 lutego 1986 roku zmarł Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Urologicznego dr med. Konrad Lange.

Dr med. Konrad Lange urodził się 2 stycznia 1909 roku w Berlinie-Lichterfelde. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego im. Fryderyka Schillera otrzymał w 1927 roku świadectwo dojrzałości z wynikiem bardzo dobrym. W tym samym roku roz­począł studia na Wydziale Lekarskim (Studium der Humanmediziri) Uniwersytetu im. Wilhelma Humbolta w Berlinie. Część studiów odbył na Uniwersytecie w Je­nie. W 1933 roku, po złożeniu egzaminu państwowego, otrzymał dyplom lekarza. Pracę zawodową rozpoczął jako stażysta w 1933 roku w Szpitalu Berlin-Neukoln, a następnie od 1934 roku w szpitalu Zakładów Kruppa w Essen. W latach 1934?1935 pracował jako wolontariusz na patologii Szpitala Magdeburg-Sudenburg.

W 1936 roku powrócił do Essen, gdzie w 1939 roku uzyskał specjalizację w za­kresie chirurgii. Następnie rozpoczął w tym samym szpitalu specjalizację w dzie­dzinie urologii pod kierunkiem prof. Stora.

W 1941 roku objął kierownictwo Kliniki Chirurgicznej Szpitala Miejskiego w Dessau. W tym czasie stworzył w ramach chirurgii oddział urologiczny i nawią­zał ścisłą współpracę z prof. dr. Kneisem w Halle. Opracował rozprawę habilita­cyjną na temat przerostu wewnętrznego zwieracza pęcherza (Zur Hypertrophie des inneren Blasensphincters), która zaginęła podczas działań wojennych. W 1944 roku powołano dr. Langego do służby wojskowej. W 1955 roku powrócił do pracy po zwolnieniu z niewoli amerykańskiej.

Od 1945 roku prowadził oddział chirurgiczno-ginekologiczny w Szpitalu Miej­skim w Aschersleben. W 1954 roku usamodzielnia się ginekologia, a dr Lange rozpoczyna rozbudowę części urologicznej. W 1957 roku uzyskuje specjalizację uro­logiczną i w rok później zostaje mianowany dyrektorem Szpitala Powiatowego w Aschersleben.

Dr Lange obejmuje w 1959 roku kierownictwo, zorganizowanej przez siebie, Kliniki Urologicznej w Aschersleben Szpitala Obwodowego w Dessau. Klinika ta liczyła 100 łóżek i należała do największych w Niemieckiej Republice Demokra­tycznej.

Oprócz codziennej, ciężkiej pracy zawodowej rozpoczął ponownie prace naukową, ogłaszając wiele ciekawych i wartościowych prac i biorąc udział w wielu kongre­sach krajowych i zagranicznych. W tym czasie opracowuje dr Lange, jako współ-autor, podręcznik urologii. Organizuje 5 Kongres Urologów Niemieckich w Wernigerocie (1964 r.), w którym bierze udział duża grupa urologów polskich, spoty­kając się na każdym kroku z gościnnością i osobistą troską dr. Langego. W la­tach pełnienia obowiązków Prezesa Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego i To­warzystwa Urologów NRD organizował trzy kongresy Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego.

Dr Lange był członkiem Towarzystwa Urologów NRD, członkiem Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego i Międzynarodowego Towarzystwa Urologicznego. W 1972 roku został mianowany członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Urologicznego w uznaniu swych zasług i sympatii dla urologii polskiej. Brał czynny udział w wielu zjazdach urologicznych w Polsce, wielu polskich urologów przebywało w Klinice Urologicznej w Aschersleben.

Dr Lange otrzymał za swą pracę zawodową, organizacyjną i naukową wiele wyróżnień i odznaczeń, a wśród nich w 1959 roku Brązowy Order Zasługi (Vater-Idndischen Verdiensorder) i w 1962 roku tytuł Obermedizinalrat.

Dr Lange miał dwóch synów i córkę. Wszyscy poszli w ślady Ojca i najstar­szy syn Hans-Henning jest profesorem nefrologii w Marburgu/Lahn, drugi syn Harald ordynatorem w Szpitalu Powiatowym w Pfaffenhafen/Ilm, a córka Brigitte ordynatorem w Szpitalu Kantonalnym w Zurichu.

piśmiennictwo

  1. 1. Uber zwei Falle von primaren Carcinomen des Ureters und ihre Diagno-
  2. stik. ? 2. Spattetanus nach blutiger Reposition einer Luxationsfraktur des Fussge-
  3. lenkes. ? 3. Stumpfes Bauchtrauma und Magenruptur. ? 4. Ulcus car cinom an der
  4. grossen Kurvatur. ? 5. Zum chronischen Tubarabort. ? 6. Zur Diagniostik und
  5. Therapie des primaren Tubencarcinoms. ? 7. Stbrungen bei der erweiterten
  6. Cotteschen Operation. ? 8. Der Darmwandbruch und seine Gefahren. ? 9. Osteo-
  7. myelitis der Wirbelsaule und Aneurysna der Aorta abdominalis. ? 10. Uber Leber-
  8. verletzungen bei geschlossenen und offenen Bauchftraumen.
  9. 11. Rezidivierender Blasenstein mit Nierenbeckenausgussstein. ? 12. Vulvo-
  10. -urethrale Metastase eines Hypernephroms. ? 13. ?Rezidivierende" Lungenmetasta-
  11. sen bei Prostatacarcinom und Cyren-A-Implantation. ? 14. Sympathogonium bei
  12. einem Neugeborenen. ? 15. Cancerogenese und Metastasenlehre in relatłonspatho-
  13. logilscher Auffassung and Hand von ?rezid>ivierenden" Lungenmetastasen eines Prostata-
  14. carcinoms. ? 16. Schadeltrauma und Hamatunie. ? 17. Allgemeiner Untersuchunglsi-
  15. gang bei urologischen Erkrankungen. ? 18. Facharzt fiir Urologie. ? 19. Zur
  16. Behandlung des Uratsteinleidens mit dem Praeparat Uralyt-U. ? 20. Unsere
  17. Erfahrungen mit dem muskelschonenden Lumbalschnitt nach Lurz.
  18. 21. Uber die malignen Tumoren des Nierenbeckens.