W dniu 22 lutego 1986 roku zmarł Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Urologicznego dr med. Konrad Lange.
Dr med. Konrad Lange urodził się 2 stycznia 1909 roku w Berlinie-Lichterfelde. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego im. Fryderyka Schillera otrzymał w 1927 roku świadectwo dojrzałości z wynikiem bardzo dobrym. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim (Studium der Humanmediziri) Uniwersytetu im. Wilhelma Humbolta w Berlinie. Część studiów odbył na Uniwersytecie w Jenie. W 1933 roku, po złożeniu egzaminu państwowego, otrzymał dyplom lekarza. Pracę zawodową rozpoczął jako stażysta w 1933 roku w Szpitalu Berlin-Neukoln, a następnie od 1934 roku w szpitalu Zakładów Kruppa w Essen. W latach 1934?1935 pracował jako wolontariusz na patologii Szpitala Magdeburg-Sudenburg.
W 1936 roku powrócił do Essen, gdzie w 1939 roku uzyskał specjalizację w zakresie chirurgii. Następnie rozpoczął w tym samym szpitalu specjalizację w dziedzinie urologii pod kierunkiem prof. Stora.
W 1941 roku objął kierownictwo Kliniki Chirurgicznej Szpitala Miejskiego w Dessau. W tym czasie stworzył w ramach chirurgii oddział urologiczny i nawiązał ścisłą współpracę z prof. dr. Kneisem w Halle. Opracował rozprawę habilitacyjną na temat przerostu wewnętrznego zwieracza pęcherza (Zur Hypertrophie des inneren Blasensphincters), która zaginęła podczas działań wojennych. W 1944 roku powołano dr. Langego do służby wojskowej. W 1955 roku powrócił do pracy po zwolnieniu z niewoli amerykańskiej.
Od 1945 roku prowadził oddział chirurgiczno-ginekologiczny w Szpitalu Miejskim w Aschersleben. W 1954 roku usamodzielnia się ginekologia, a dr Lange rozpoczyna rozbudowę części urologicznej. W 1957 roku uzyskuje specjalizację urologiczną i w rok później zostaje mianowany dyrektorem Szpitala Powiatowego w Aschersleben.
Dr Lange obejmuje w 1959 roku kierownictwo, zorganizowanej przez siebie, Kliniki Urologicznej w Aschersleben Szpitala Obwodowego w Dessau. Klinika ta liczyła 100 łóżek i należała do największych w Niemieckiej Republice Demokratycznej.
Oprócz codziennej, ciężkiej pracy zawodowej rozpoczął ponownie prace naukową, ogłaszając wiele ciekawych i wartościowych prac i biorąc udział w wielu kongresach krajowych i zagranicznych. W tym czasie opracowuje dr Lange, jako współ-autor, podręcznik urologii. Organizuje 5 Kongres Urologów Niemieckich w Wernigerocie (1964 r.), w którym bierze udział duża grupa urologów polskich, spotykając się na każdym kroku z gościnnością i osobistą troską dr. Langego. W latach pełnienia obowiązków Prezesa Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego i Towarzystwa Urologów NRD organizował trzy kongresy Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego.
Dr Lange był członkiem Towarzystwa Urologów NRD, członkiem Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego i Międzynarodowego Towarzystwa Urologicznego. W 1972 roku został mianowany członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Urologicznego w uznaniu swych zasług i sympatii dla urologii polskiej. Brał czynny udział w wielu zjazdach urologicznych w Polsce, wielu polskich urologów przebywało w Klinice Urologicznej w Aschersleben.
Dr Lange otrzymał za swą pracę zawodową, organizacyjną i naukową wiele wyróżnień i odznaczeń, a wśród nich w 1959 roku Brązowy Order Zasługi (Vater-Idndischen Verdiensorder) i w 1962 roku tytuł Obermedizinalrat.
Dr Lange miał dwóch synów i córkę. Wszyscy poszli w ślady Ojca i najstarszy syn Hans-Henning jest profesorem nefrologii w Marburgu/Lahn, drugi syn Harald ordynatorem w Szpitalu Powiatowym w Pfaffenhafen/Ilm, a córka Brigitte ordynatorem w Szpitalu Kantonalnym w Zurichu.